Ik kan niet zo goed tegen verlies of kritiek. Niet voor niets heb ik altijd gelijk.
Gisteren was een zwarte dag. Een hele dag koukleumen. Aardig zijn tegen hebberige mensen (uitverkoop!) en dan ook nog zwaar de wedstrijd verliezen.
De avond voor dit olympische onderdeel besprak ik met mijn lief de wedstrijd techniek. "Wie is morgen de baas?" Edward" Ik." "Mag ik ontslag nemen?" Edward:"Nee."
Hierbij feliciteer ik mijn zwager Jacco en Franse schoonzus Beatrice. De beste hebben gewonnen.
Reacties op VERLIES
aan jouw inzet heeft het niet gelegen hoor. Je was een engelachtige verkoopster en ik vond het knap dat jullie niet uitstraalden: waar waren jullie - klanten - het afgelopen jaar! Zijn er al nieuwe plannen?
mack 12/02/2006 | 21:25 uur Ik zei vanavond nog tegen mevrouw Mack. "als je die sneeuw zo ziet met die winterspelen, zou je dan geen zin hebben om naar Italixc3xab te gaan?" "Nee." zegt ze. Ze houdt niet van Italiaans eten of ze spreekt de taal niet, xc3xa9xc3xa9n van de twee.
Of ze houdt niet van mannen met borsthaar.
@ Marina. ik had wel last van dat soort gevoelens. Plannen zijb er genoeg. Moet alleen E. overtuigen dat hij snel dit hoofdstuk moet sluiten. Hij blijft zoch vastklampen aan dit avontuur.
De volgende dichtregel van Yehuda Amichai niet als kritiek opvatten, maar beschouwen als iets om over na te denken, dichters liegen tenslotte: Waar we gelijk hebben kunnen geen bloemen groeien {Geciteerd in een boekje dat ik gisteren semi-toevallig kocht. Bespreking volgt misschien.}
