Gisteren beschilderde ik in Delft een tegeltje. Moeilijke klus, maar ik word er al handig in. Zeven jaar geleden was ik op dezelfde plek en dat tegeltje zwerft al jaren door het huis. Er staat een jongen met vlieger op. Achter schreef ik " Ter herinnering aan onze verbouwing"1998."
Wat is mijn leven toch anders nu. We zijn twee mensenlevens verder en de dagen denderen voort. Mijn wensen zijn nu ook anders. Geen weekend Parijs maar ik ben heel tevereden met een ochtend uitslapen en een overwonnen stapel was.
Wat een trutje ben ik geworden.
