Wakker worden. Het huis is angstig netjes en opgeruimd...
is dit wel mijn huis?
Tsss... zelfs de ontbijttafel staat al in de startblokken...
Waar is al de troep, de stapels en kringloopshit? Alles woeshjssss weg! Ploginspiratie van Wendy Amelie. Haar huis is netjes! Wilde het ook proberen...
Op weg! Zwager komt nét de oprit op. Sorry Jacco... we moeten door! Tekenles taxi.
En nu? Wat nu deze zaterdag... Ai ai ai! De kringloop riep me...ik moest! Het vlees is zwak...
Auto volgeladen... goed gesprek voor de kringloop met buurman. Kieskompas bracht me op een progressiever pad...maar hun verhaal brengt me aan het twijfelen.
Bij de slager in gesprek met de andere kant. Snap hun missie, maar is niet de mijne.
Tekenles is een oase van creativiteit. Zo fijn daar..
Varianten op het vrijheidsbeeld.
Thuis lunch met kringloopschatten. Ik zeul altijd stapels boeken mee naar huis.
Want daar heb je wat aan...
Ei-bak-selfie
Tennis-taxi
Vanavond lieve vrienden te eten. Koken is kansloos en zielig voor ze. Daarom gourmetten! Ik mats mijzelf.
Check
Túúrlijk trap ik in zoiets...
Stoere tennis gasten...
Lees bij Poolse supermarkt over Pools reggae-feest vanavond... vaak harde werkers én goede feestvierders.
Gezelligheid! Te veel van alles... zo hoort het volgens Italiaanse traditie...
Klaaar...voor.. de ...start...issssss...... AF!
Laatste wees-vleesje. Is altijd zo...
Uitbuiken op de bak en dan start logeerpartij. Het is al laat jongens ..opschieten!
Rust in huis... nu stil genieten van mijn mooiste kringloop trofee van de dag. Ik ben dol op oude weekbladen van vóór de Tweede Wereldoorlog. Nu twee jaargangen uit 1914 en 1916!
Ik blader door de vergeelde bladzijden en zie de levens, angsten en verwondering van mensen die er niet meer zijn. Geeft me focus en moed voor nu.
Ik lees over een wereld die in brand staat.
Over 15.000 Belgische vluchtelingen op de Damrak in Amsterdam.
Over het verre New York waar reusachtige gebouwen worden neergezet van 55 verdiepingen met wel 24 liften.
Over Amsterdamse visvrouwen die spieringen schoonmaken voor het leger.
Over slachtoffers van mijnongelukken. Elke maand losgelagen mijnen die ontploffen op strand of rivier.
Over duizenden levens die door de oorlog een andere wending kregen. De mensen en de oorzaken zijn vergeten. De belangen niet...
Ik sla het boek dicht. Genoeg focus voor vandaag. We zijn allemaal een radertje in het grotere geheel. De machine gaat door. Vóór dat wij hier waren... en ook als we er niet meer zijn.
Afwas. Wat nu? Dit of plog? Maar mijn ware ik komt weer naar boven. De dag is klaar en goed. Mooie gesprekken en genoten van alles. Ik geef het een 8,9
