Ik vertrek uit huis en laat een briefje met inhoud achter.
Nieuwe huis naast ons gaat er steeds volwassener uit zien.
Wind was koud. Niet echt vlug volgens de zelfgemaakt fietswiel windmolen. Nee...ook bij google kom ik dit fietswiel kunstwerk niet tegen. Geen idee hoe je dit bouwt. Maakt me wel blij.
Maakt me ook blij. Crea muur.
Voorleesochtend op school. Mét schoolontbijt en knuffels mee.
Op weg naar werk. Bovenkerk heeft een Christo zonder het door te hebben.
Met acht glitter cowboyhoeden in tram 5.
De' face-down generation' ook wel 'laugh at your crotch people''.
Wintertijd. Dus we praten wat af met onze partners. Goede gasten daar bij Boot 10. Aardig, service en flexibel. Passen echt bij ons.
In ons gebouw is mijn favoriete winkel DOM verdwenen (video). Alles gaat voorbij. Onder ons zit nu de lekkerste koffiewinkel van Amsterdam. Ook genieten. Neem er nooit de tijd voor maar vandaag was het tijd voor mijn jaarlijkse kop koffie.
Géén idee wie dit bakt. Zo hip en nieuw dat de Lizzy Mae site nog niet bestaat. Werd verslonden daar!
Plannen maken met Puurder Eline. Ze is leuk en stout. Gaat een warme zomer worden dankzij de uitjes die we samen bedenken. Nu waren we los aan het gaan met de nieuwe vrijgezellenspeurtocht van Amsterdam en Utrecht.
Traditie. Al jaren. Ik maak elke keer een foto van de leuke dingen van www.spui25.nl. Vertel iedereen wat gaat komen. En ga dan zelf om één of andere laffe reden er niet naar toe.. 28 Januari dus over de vraag "Waarom maakt werk ons steeds ongelukkiger?" Deze keer wel dan maar?
Ik tram.
Overstap bij Leidseplein. Sale bij de theaterboekhandel. Deze boeken heb ik niet meer nodig. Dankzij dit boek. Aanrader! Ik vlieg nu!
Wit! Altijd op wit!
Viskoekje bij Wiebe's haring. De Bretonse. Ook een openbaring.
Zoef! Naar Hilton Bijlmer.
Ik heb vele gedaanten. Vanavond was ik de beste gids van Nederland. Komt omdat ik de drang heb, van mensen hou en het mijzelf graag moeilijk maak. Heel stiekem zie ik deze plog ook als een soort van gidsen. Ik neem jullie mee op pad. Mijn pad.
Zoef! Naar Amsterdam! 102 man in mijn bussen.
Dít is zo tof! Kom bij de rederij zomaar dat lieve kleine meisje van vroeger tegen! Ik kon alleen maar stamelen: "wat ben je groot geworden!" Was nog steeds even lief als toen.
Bootje varen. Ik ga terug in de tijd. Ooit was ik jaren rondvaartgids bij rederij Kooij. Mooiste beroep dat je maar kunt bedenken. Vrijheid en vertier. Ik zat weer op de boot. Voelde het tempo, Het gegons van het schip trilde me wakker. Ik was even weer in 1993. De wereld was van mij. Héél even keek ik naar de vrouw van nu. Wat een druktemaker. Bij het uitstappen was ik mijzelf van vorige eeuw weer vergeten. Ik maakte me weer druk over gasten die bijna werden geschept door fietsen zonder licht.
In het restaurant een spontane ontmoeting met journaliste Lambrini Papadopulou. Wat een wereldwijf! We hadden het over haar Griekse roots, boeken, girlpower, familie en de crisis.
Mijn internationale gasten weer veilig thuis gebracht. Beetje helaas gevoel. Eén gast verloor zijn portemonnee. Heb op handen en knieën hele restaurant doorzocht. Onvindbaar. Raadsel. Even tot morgen wachten om erachter te komen hoe eerlijk Amsterdam is. Ik heb goede hoop.
#plog in #plog Was een drukke en lange dag. Een topdag dus.
