Nu ben ik blij maar dagen was ik boos.

Niet een beetje boos. Heel, héél erg boos.

Helpt boos zijn? Tuurlijk niet. Dat helpt geen moer. Daar gaat mijn schildklier heus niet sneller van lopen. Want er is dus echt iets mis.

Ik voel mij al tijden niet echt mijzelf. Hoe voelde dat?

Nou zo voelde dat:

of zo

Achteraf was het zo duidelijk: Steeds slechter zien, dover, dikke hals, minder energie, huid en haar fletser. Ontsteking op ontsteking. Antibiotica waren mijn vriendjes.

Ik dacht dat 'der Untergang' gaande was...'The Big Change' op zijn Engelands. In het Nederlands klinkt dat weer een stuk calvinisterischer: De overgang. Bléééééééh! Ik ben pas 23! *

Was dat maar waar verdomme! Bloedonderzoek gaf de uitslag: Mijn schildklier is trager dan hij hoort te zijn. Klein kliertje, grote gevolgen.

Eerste stap: de rest van mijn leven hormoonpillen op zak die ik op een vaste tijd moet innemen. Zo hoop ik mijn 'schildpadje' wat peper te geven. En gezonder leven.

Ik was dagen zo boos omdat het moet. Nu al een dag blij omdat het kan.

 Over zes weken hoop ik dat schildpadje een duw heeft gekregen in de goede richting. Je hebt er niets gemerkt zeg je? Tsss, dat komt omdat ik altijd een tikkie hoger in mijn energie zit dan de gemiddelde mens. Geloof mij: Mijn gesnurk 's middags in tram 5 was voor niemand leuk ;-)

Nu is de omslag!

Elke dag gezond eten, zeker één uur fietsen en heel veel haring. En die pillen dus. De balans zoeken

Ben ik anders? Mensen die mij voor het eerst meemaken merken er weinig van. Wervelwind. Het was gisteren fijn samenwerken Selfhelphipster! Tot gauw!

pssst veel mensen hebben geen idee wat zo'n stomme schildklier/ schuldklier/ schildpadje een verschil kan maken.

Klik hier voor meer info en laat je snel testen als je onraad voelt! Zonde om door te sukkelen. Go, go, go!

zie ook de site van Inge van Haselen over traag werkende schildklier

* ok ok 48 jaar