Als ik klem zit dan start ik mijn dag met Morning Papers.

Morning Papers is zo simpel als wat. Wakker worden en dan schrijf, schrijf, schrijven. Minimaal twee A4-tjes. Sinds vandaag weet ik dat het er eigenlijk drie moeten zijn.

Waarover schrijf je? 

Maakt niet uit. Het langzame opschrijven zorgt dat ik dieper denk. 

Ooit bedacht als onderdeel van het boek The Artist Way van Julia Cameron. 

Het boek is nu 25 jaar oud. Echt een aanrader.

Dus je schrijft, denkt na en wat dan? Dat is nou het mooie...helemaal niets. Niet nalezen, niet meer naar kijken. Weggooien die hap! Opeten of de fik erin mag ook. Mooie start van mijn dag want door het op te schrijven zie ik het scherper en herhaal ik niet elke keer dezelfde zinnen. Ik pak iets bij de kop en maak het een kopje kleiner.

En dan mag de dag starten. 

 foto's en film blogbal door Punkmedia 16 oktober 2008

Mijn snelheid is tandje 'nét niet uit de bocht' vliegen. Zo leef ik. Zo werk ik.

Dat heeft voordelen. Ik werk mij suf en tors projecten en mensen graag met mij mee. Hóger, dieper, vérder moeten we. Door bergen en dalen. Ik stop nooit. Ok soms. Maar liever niet.

Nadeel is ... nee er is geen nadeel. Het is best zo. Ik weet van mijzelf dat dit tempo klopt. Het hoeft niet rapper. Daarom voor mij ook geen koffie, drugs en Rock en Roll. Zodra ik koffie drink verandert de wereld om mij heen. Alles wordt slow motion... eng!  Ik ben plots in een wereld waar iedereen drie keer slomer beweegt en praat. Daaaan prrraaaaaaten de menseeeeeeen zooooooooo. Ik hou mij dus aan water en thee. Wel zo veilig.

Slow blogging

Bloggen is lekker. Maakt mij juist trager. Hyperfocus overvalt mij dan. Het laat mij mijzelf scherper zien. Het geeft mij afstand en rust. Mijn goeroe Punkmedia had deze week een geweldig filmpje van ons gevonden van 9 (negen!) jaar terug. Dat was de tijd van het blogballetje.

Wat is dat Blogbal?

Blogballetje was een pact van Simon Renes, Henk-Jan Winkeldermaat, Erik Kuperus en Rob Captijn waar ik later aanschoof. Hele zomers terug. Geweldige middagen met deze opiniemakers, iconen, bloggers van het eerste uur in de eventbranche. .

Op het eind hoor ik mijzelf zeggen dat ik nog even naar kantoor ga. Hoor ik dat nou goed? Hele middag en avond lol en dan toch nog daarna nachtwerken op kantoor.

Blogbal is er niet meer. Wij zijn er nog wel maar ieder heeft zijn eigen pad of zit teveel kilometers weg. Het bloggen blijft. Gelukkig. Afgesproken met Henk-Jan Winkeldermaat.

Elke dag. Hoe leuk is dat? Best wel nooit saai.

Puur tip
Vanavond luisterde ik naar een prachtig gesprek op radio Kunststof met Arjan van der Grijn. A 50 jaar grimeur van onder andere van Kooten en de Bie, Jiskefet, Bowie. Prachtvent.  Klik hier. Aanrader voor dit weekend.

Wauw! Wist ik niet. Wat was ik hip in 2006. Een van mijn eerste Youtube filmpjes en ik rij in een Biro brommobiel. Hoe visionair is dat?

Ik blog sinds 2005. Dat was een jaar dat je moest uitleggen waarom je (in hemelsnaam) iets persoonlijks van jezelf online zou willen zetten... Om eerlijk te zijn heb ik daar na twaalf jaar nog steeds geen logisch antwoord op.

Online is voor mij net als het echte leven maar dan slower, internationaler en socialer. 

mijn eerste blog is hier Mooi hier te lezen dat ik niet anders ben dan 2005. Zou echt nog steeds zo'n genante situatie kunnen meemaken. 

Op Youtube zit ik een jaar of tien. Pareltjes van video's zoals deze: Dit is Amsterdam in 2008. De stad was toen bijna mobieloos en internet en email hoefde toen ook nog niet echt. Youtube was een geheim.

Filmpjes maakte ik met een knoeperd van een camera en opladen was echt een gehannes en traahaag.. Voordeel was wel dat mensen onbevangener de camera inkeken. Als ik nu wil klikken dan verkrampen veel mensen in hun favoriete camera hoofd stand. Gelukkig pik ik dat niet.

Tijd voor muziek uit 2008!

Best wel simpel:

Durf onbekwaam te starten
Dat is het begin van alles. Elk nieuw avontuur start met fase 1. Onbewust en onbekwaam stap je in het leven of start je een nieuw avontuur. Uiteindelijk ga je naar een hoger plan. Lees hier de leerstadia van Maslov. Toffe gast was dat.

Maslov had het niet makkelijk

Zorg goed voor je naasten
Als je de mensen om je heen gelukkig maakt dan is het leven in het algemeen beter, mooier en tot nut. Elkaar helpen  en verzorgen is het antwoord op het  'waarom' van alles.

Lees veel
 Leters maken je wijs en laten je dingen beter snappen. Ze geven je een venster op de fouten en inzichten door de eeuwen heen. Uiteindelijk is alles al een keer eerder gebeurd. Leer daarvan. Lezen is ook genot. Gun jezelf dat. Elke dag.

Waar mogelijk jezelf ontwikkelen
Als er tijd en zin is. Beste remedie tegen trage hersens en mopperigheid. Kan online en offline.

Besef waar je echt niet goed/ traag/ sukkelig in bent en doe dat zo min mogelijk
Oei, dit is erg lastig. Er zijn altijd wel moetjes. Soms is het ook goed om dingen te doen die traag gaan. Koken, mail en diplomatiek handelen zijn geen vaste kwaliteiten van mij. Ik ben wel heel goed in alle andere dingen in het leven ;-)

Heb lief
Kies iemand die je beter maakt. Wacht niet te lang. Wees niet te kieskeurig. Zo geweldig ben je nu ook weer niet. Het is niet voor niets dat oudere mensen sneller ´hokken´. Die weten dat het leven te kort is voor praten tegen je kat.

Deel je geluk
Logisch.

Wees niet streng voor jezelf
Ok ik neem mijn woorden terug van daarnet. Je bent wél geweldig en leuk en ... ja hoe zal ik het zeggen? Uniek. Discipline is goed, te streng niet. Doe aardig en koop morgen een kadootje voor jezelf. Is echt voor jou. Van je beste vriend. Van jezelf dus. Omdat je bestaat. Doe lief dus!

 laatste tip

Geef geluk een kans.
Tuurlijk is het niet makkelijk. Maar blijf niet hangen in voorspelbaar gedrag en mokken. Hup, hup. Maak je horizon breder...

Oh en dit doe ik om blij te worden. Dit filmpje draai ik dag en nacht. Al jaren...

Heftigste seizoen ooit achter de rug. En dat wil wat zeggen na 21 jaar.

Het was genieten. Kantoor in Rotterdam net open www.PuurRotterdam.nl .

Mooie nieuwe plannen, mooie nieuwe kanjers bij het www.PuurEvents.nl team.

Deze zondag was een dag van opruimen en nadenken.  Wat heb ik bereikt, wie heb ik geholpen?  Hoe ik dat doe? Ik maak lijsten, gooi te veel weg. Ik herlees mijn MBTI profiel en bepaal of ik een completer mens ben dan eerst.

Ondertussen kijk ik naar mooie dingen. Slimme leuke mensen die eerlijk en goed zijn. Deze twee geef ik je kado:

De man die 2000 doodsberichten analyseerde en tot een mooie conclusie kwam.

En mijn tweede tip: De dame die haar kantoor verruilde voor een bikinileven in Coconut Grove en het geheim deelt van The Art Of Not Giving a F*ck
 

Veel plezier!

Oh ja mijn MBTI is ENTP. Wat is die van jou?

Rotterdam is hip en hot. Maar Rotterdam is ook GROOT! Waar moet je zijn? Wat is leuk?

Waar voel je je niet eenzaam en verlaten? Ik help je. 

Jaaaaa!!! Vanaf vandaag is Puur Events ook in Rotterdam te vinden. We zitten met ons kantoor vanaf vandaag pal aan de Boompjes en aan de voet van de Erasmusbrug. 

Puur Rotterdam is sterk in de mooiste bedrijfsuitjes in Rotterdam. Stoere teambuildingactiviteiten, rondleidingen met gids, citygames, onvergetelijke personeelsfeesten en hele héle goede workshops. 

Wat maakt Puur Rotterdam zo goed? 

Hart voor de stad! Mooi team Rotterdammers die de stad voelen. Kijk eens naar mijn uitzicht vanaf mijn bureau. Wij voelen de stad! 

Tuurlijk moeten dingen nog groeien. Op kantoor zijn de plintjes net wit geverfd, de keuken moet er nog in en we hebben nog pas één keer gegeten bij Pizzeria Messina beneden. 

Oeh wat lekker! Dit is ons adres:

Puur Rotterdam
Boompjes 412
3011 XZ  Rotterdam
010-7271205

GEWOON DOEN! SLIDESHARE ROCKS!

HIER DE TIPS

Slideshare is leuk. Een TEDtalk in mijn eigen tempo. Soms goed omdat ik alles lees en hoor. Soms goed omdat ik dingen zelf moet invullen of niet helemaal begrijp.

TIP! Volg Solis.

Aan het einde van de week neem ik tijd voor stemmen.

Radio.

Ken jij Kunststof Radio? Elke doordeweekse dag om zeven uur.

Nu, op dit moment, terwijl ik typ, deze seconde, vandaag, live luister ik naar het interview met

SPINVIS

Mooie stem. Over geesten afdwingen, opluchting, niet de veilige weg kiezen. Een fout is pas een fout als je het op dat moment laat zien. Het is gewoon een toon. Mensen verwachten een warme omhelzing, een ontroering. meer over Erik... Spinvis dus hier.

Als je drie willekeurige woorden achter elkaar zet dan lijkt er een verstopt verhaal in te zitten. Zijn nieuwe CD heet trein, vuur, dageraad.

Het archief van Kunststof radio is hier. Gaat jaaaaren terug. Tot 2001.

Deze foto is al 21 jaar mijn inspiratie.

Stond op mijn allereerste visitekaartje en hangt in mijn huiskamer. Dit is mijn doel en mijn inspiratie. De plaat is gemaakt door Ben van Meerendonk en is volgens mij de redactie van een nieuwsblad in Rotterdam.

Dit is de reden waarom ik bij Puur koos voor de woorden Beleven- Genieten-Onthouden.

Wat zie ik?
Allereerst zie ik erin wat ik wil zien. Namelijk mijn missie in het leven... mensen iets laten meemaken waardoor ze dat ene moment, die ene dag over een kwart eeuw nog precies herinneren.

Haring happen.
Hier worden mensen uit de kantoorsleur gehaald. Ze eten samen nieuwe haringen. De zilte smaak, het poseren, het balanceren op één arm en de foto zelf zorgt ervoor dat dit geen dag als andere dagen is. Pak het moment! Maak het goed! Voel dat je leeft en onoverwinnelijk bent.

Dát is wat ik met Puur elke dag hoop te doen. Het moment pakken. Hoe? Dat is elke keer weer anders. Soms door absurdheid, vaak door zintuigelijk verwennen en altijd door te kiezen voor moeilijk in plaats van makkelijk. Geloof me, dat is NIET makkelijk.

Zo wordt het moment 'anders dan anders' in het collectieve geheugen.

Pillotten
Maar wat zie ik de laatste 25 jaar ook in deze plaat?Ik zie geemancipeerde vrouwen die hun mannetje staan. Tenminste dat hoop ik. Annie M.G. Schmidjes die doorwerken ook al zijn ze getrouwd. Ik zie een wereld waar alles in de supermarkt nog niet in plastic folie is verpakt.

Tijden waar je één keer per week je haar wast en dan gaat slapen met pillotten. Een wereld van radio en rust. Ziektes die je eerder vellen en feesten met een animator die je laat dansen met een ballon tussen jouw buik en die van een ander.

No Netflix.
Ook zie ik een Mad Man achtige wereld van overwinnen door deadlines nét wat sneller te halen dan de rest en vechten voor je bestaan en je gezin zonder tijd voor wintersport of Netflix.

Vanavond ga ik op zoek naar het echte verhaal. Ben benieuwd. Zoek je mee?

ps Volgens Blonde God is de baas duidelijk te herkennen. Ik dacht altijd rechtsvoor. Hij denkt iemand anders. Wie denk jij?

Meer van Meerendonk natuurlijk op mijn favoriete site Flickr

Ik hou van tradities.
Ik hou van regelmaat.
Ik hou van moeten.
Ik hou van de cadans van het leven.

Zo sluit ik elke dag (ELKE DAG) af met BAD, BED, BOEK.

Dat is nodig. Mijn manier van mediteren.

Mijn vraag aan jou; Heb je nog een boekentip voor mij?

Dank Deborah Bothe voor de inspiratie voor deze vraag.

Mijn smaak is alleseter en flexibel. Dus kom maar op.

 Nondeju!

Dit is best wel geniaal. Welkom in de wereld van hoekjes.

Mooie compilatie Jasper.

Izaline Calister is geweldig. Echt!

Izaline Calister is een zangeres, componist en schrijfster met een onbeschrijfbare, persoonlijke muziekstijl. Als charismatische podiumvirtuoos kan ze zowel intiem als uitermate expressief ten tonele komen. Geboren op Curaçao weet ze Afro-Antilliaanse music naadloos samen te smelten met Jazz.. Papiaments of Engels, in Nederland of in Amerika.  De taal en plek maken voor Izaline niet uit.

KLIK EN GENIET!

www.debuikvanRotterdam.nl
Vandaag was @Gijsbregt in de uitzending van #UurvanPuur op radio Aalsmeer. Een ondernemer met gevoel, hart en een instinct voor dingen die werken. Eén van zijn bedrijven is dus de Buik van Rotterdam. Dé plek om plekken in Rotterdam te vinden waar je eerlijk en heerlijk kan eten. Mooie opmerking van @Gijsbregt: Als iets tegenvalt of slecht is dan plaatsen we het niet. Pure positiviteit. Hou ik van.

Hierrrr klikken als je, je dag met een lach wil eindigen (of beginnen)

Ken je de site van Elja? Ze blogt ook ELKE dag. Hier een mooie post over hoe je een blogarchief up to date maakt... en fijn vindbaar.

Ken je de Photo-sharing-site Flickr? Al jaren zo verliefd op. Eén van de plekken waar ik kan verdwalen is hun afdeling THE COMMONS Veel grote archieven (maar ook kleine obscure) hebben hun fotoarchief hier geplaatst. Dé plek om  je hele zomer te verdromen. Platen met een kort verhaal. De rest verzin ik erbij! Kijk eens deze lijst!

Ook een lijst om te blijven plakken: Radiogarden. Nou, nou, nou. Elke stip staat voor muziek, soms het vrije woord én natuurlijk het hele uur een nieuwsuitzending. Dát vond ik het meest frappante aan deze ontdekking. Over de hele wereld, Van Groenland tot Hawaii piepen alle radiozenders simultaan op de seconde af het hele uur het nieuws in! Hoe tof is dat? De wereld is klein.

Laatste link: tijd om te slapen. Truste!

Tot morgen!

Erwin Blom spreekt bij Mobile Monday 2011

Ik ben nu een paar jaar fan van Handpicked van Fast Moving Targets.

Elke dag vind ik in mijn mail mooie gedachten. Elke mail is een goede tip en geeft duiding van mensen die verder kijken dan het nu. Door de Handpicked mail van Erwin Blom kijk ik elke dag naar de toekomst. Ik snap alles beter en ik voel mij verbonden met denkers die hun best doen. Mensen die door technologie de wereld behapbaarder en beter te maken.

Meelezen met Handpicked? Kan Graties. Ooit was het betaald maar nu is Handpicked een gratis online nieuwsbrief. Zoals ze het zelf noemen: Handpicked is gewoon je dagelijkse dosis inspiratie.

Dat blije gevoel van Handpicked voel ik ook als ik terugdenk aan de eerste Twitterjaren. In 2007 was twitter een timeline vol optimisten die nieuwsgierig elke nieuwe stap in de media, marketing, techowereld volgden. We stuiterden bij elke nieuwe ontwikkeling en maakten online en offline connectie.

Vandaag ging Handpicked over succes. Om specifieker te zijn... De formule voor succes. Erwin Blom (hij is dus echt wauw) had het over de drie redenen waarom 'de Correspondent" internationaal wél een succes kan worden én drie redenen waarom niet. Lees het zelf maar even.

Mij gaat het vooral om de vraag: Is er een formule voor succes?

Ik denk dat bereikbaar succes is af te dwingen. Altijd! Gewoon een kwestie van keihard werken, hyperfocus, met de juiste persoon trouwen en gewoon doen wat je belooft.

Keihard werken

Er zijn veel mensen die geen energie krijgen van hun werk en dat accepteren. Ik hoor het vaak aan en heb dan geen begrip. Dan hoor ik zeggen: 'Ik geef geen energie en mijn werk kost ook geen energie'. ZERO TYPES noem ik die.  Dit lijkt lekker maar is zo fout!  Doe gewoon waar je goed in bent en probeer beter te worden dan de rest.  Dat is gewoon de enige weg. Hoe je dat weer doet? Moet ik alles uitleggen? Als je ergens goed in wilt worden dan moet je gewoon vlieguren maken... als je iets vaak doet dat word je er steeds beter in. Met hard werken bedoel ik ook écht hard werken. Zonder stop. Dat is niet vies. Dat is juist lekker. Het leven moet zin hebben, anders is je leven een ei zonder zout. Dat weet je toch?

Hyperfocus

Als je kiest om iets tot een succes te maken dan kies je daar voor. Dan doe je dat. Geen afleiding, Niet part time. Het is gewoon een allesoverheersend moeten op dat moment, op die plek, in die levensfase.

Met de juiste persoon trouwen

Klinkt goed toch? Dan bedoel ik niet voor de pegels maar dan bedoel ik qua persoonlijkheid, energie en vechtlust. Vaak zie ik mensen in hun leven stranden omdat ze getrouwd zijn met een slapzak (m/v). Zo'n ZERO TYPE mens aan het einde van de dag. Weet je nog? Trouw iemand die je vrij laat, vertrouwen in je heeft, trots op je is en bewondering heeft voor je plannen. Ook al zijn ze soms erg dom, sukkelig en onwaarschijnlijk. Trouwen moet dat? Ja dat moet. Vind ik wel. Er is altijd reden nodig voor een goed feest om de liefde te vieren.

Doen wat je belooft

Dat is het. Niets meer en niet minder. En dan niet alleen beloftes aan anderen maar ook aan jezelf.

Dat was hem. Dank Erwin voor al die jaren inspiratie,

Oh ja. Nog één ding. Over de schaduwzijde van succes. Alles heeft een prijs. Alles komt in de plaats van iets anders. Succes kan ook dingen afpakken... gezondheid, tijd met de liefste mensen die je kent, de oprechtheid van de mensen om je heen of ten koste van vriendschap..

Niets gaat vanzelf. Succes helemaal niet.

Liever zekerheid en heel veel tijd voor een BBQ deze zomer? Kies dan maar voor de ZERO TYPE optie.

Mag.

Ik lokte Andrea Brandes met radio.

We zagen elkaar voor het eerst in het holst van de nacht op een verlaten kerstmarkt. Het was winter 2016 en Radio Aalsmeer mocht uitzenden vanuit het glazen huis bij de buur lokale omroep RTV Amstelveen. Serious Kerst.  Andrea was mijn gast en kende ik alleen online van twitter.

Ik geloof in Twitter. Niet in de enge schreeuw en scheld wereld. Negatief is makkelijk. Ik geloof in helpen, inspireren en samen sterk. Dát is Andrea ook.@drebrandes dus.

Die winternacht om twee uur beloofde ik haar dat ik mee zou doen. Ze gaf workshops in het zand. Ik zou mijzelf zien door de ogen van een paard.

Daar sta ik dan in Abcoude. Dat lijkt makkelijker dan het is. Ten eerste heb ik geen broek, te tweede gun ik mijzelf amper tijd om naar mijzelf te kijken. laat staan door de ogen van een paard. Tenslotte: ik wil controle. Daar ben ik goed in.

Hup de bak in! Samen met de anderen. Ieder had zijn eigen reden om daar te zijn. Het paard had de meest logische reden. Ze moest wel.

Paard was naamloos, groot, had grotere tanden dan ik dacht en was flink zwanger. Oei wat was het k-k-k-koud. De workshop begint met 'de ontmoeting'.

Eén voor één stappen we in de cirkel en dan...

Dan gebeurt er wat. Bij iedereen is het anders. Raar, nog nooit meegemaakt. Logisch, een paard is natuurlijk geen chihuahua of poes. Dit is een méér dan levensgrote natuurlijke wisselwerking. Alsof je voor de hemelpoort staat en wordt gewogen. Goed of slecht. Voelt niet voor iedereen zo. Wel voor mij. Daarom wacht ik en laat iedereen voor gaan.

Hop, hop.

Ja, dat is anders dan kermis of ponypark Slagharen.

Niemand naast je om die grote homp vlees, hoeven, tanden en die zwiepende staart in toom te houden. Niet iemand die zachtje klakt met tong in gehemelte.Je bent alleen. Met paard.

Ik was stiller dan stil. Mens voor mens verdween de ring in. Iedere ontmoeting en tijd ( hele lange tijd, twintig minuten denk ik) was anders. Sommige trokken, duwden, knuffelden, wanhoopten, schreeuwden of bleven minutenlang fluisteren met de rug naar ons toe.

Op de valreep was ik.

We waren vriendjes. Soort van. Ik had natuurlijk een makkie. Maar toch. Om eerlijk te zijn was het echt heel bijzonder. De ontmoeting was echt een echo van hoe ik écht ben.

Wat leerde ik? Van de buitenkant ben ik de creatieve dromer die het iedereen naar de zin wil maken. Het blije eitje. Te blij en te zacht. Moeilijk te volgen, losjes en tevreden met het kleine geluk. Mensen mij écht kennen kijken door dat suikerlaagje heen. Van binnen ben ik als het nodig is van staal met een kartelrandje. Gesmeden in de rimboe van Amsterdam Noord.  Niets is onmogelijk en als het moet dan gebeurt het. Nee laat ik niet toe. Dan komt het vuur uit naar boven. Geen bermbrand maar de vulkaan Etna nét voordat Pomeii verdween. Tuurlijk wil je die uitbarsting meemaken. Daarna komt alles goed. Mits je redelijk bent en aan de goede kant van de vulkaan staat.

Sta je niet aan mijn kant? Dan gaat het niet goed.

Dat maakte het paard niet mee. Paard was lief en ik ook. Op momenten als dit.

Natuurlijke leider dus. Na de zandbak was er een training boven.

Gedrag en communicatie is fascinerend. Wat doe je op welk moment en waar haal je de kracht en drang vandaan om in dit leven het verschil te maken?

Rinco van der Baan

Nog even over de OEN, NOVEA, OMA en de LSD

1. Wees een OEN: staat voor Open, Eerlijk, Nieuwsgierig
   Sta open voor de ander, geef deze een kans iets uit te leggen en wees oprecht nieuwsgierig.
2. Gebruik LSD: staat voor  Luisteren, Samenvatten, Doorvragen
   Alvorens een conclusie te verbinden aan een verhaal van de ander, sta echt in de luisterstand, vat samen wat de ander heeft gezegd en wellicht niet heeft gezegd en blijf nieuwsgierig naar wat er nog meer te weten valt te komen.
3. Laat OMA (wat vaker) thuis: staat voor Oordelen, Meningen, Adviezen
   Als iemand iets vertelt, roept dit direct beelden op in ons referentiekader. Zodra we het in hokjes plaatsen, labellen we het gedrag en is de kans groot dat we er ook een oordeeltje of mening aan plakken. Omdat we er wat van vinden, hebben we vaak ook onze adviezen direct klaar. Maar OMA zorgt ervoor dat je geen open luisterhouding meer hebt.
4. Smeer NIVEA: staat voor Niet Invullen Voor Een Ander
   Als iets niet duidelijk is, of als je iemand al lang kent, vul je al snel andermans bedoelingen zelf in. Dit voorkom je door na te vragen en meer LSD toe te passen

Heftig. Paard knabbelde met lippen en reuzentanden de hele tijd aan mijn oren. Tuurlijk luister ik wel. Maar soms zit er Nivea in mijn oren. Handig zo'n ontmoeting met een vluchtdier.

Zie ook ANDREA BRANDES CONSULTANCY

Geef toe.

Iemand met deze blik laat je niet zomaar liggen.

Ik de regen zag ik op straat stapels bijna antiek papier verpieteren in de regen. Mij horder-hart kan dat niet aan. Hier moest een herinnering worden gered.

Wat is het?

De man is P.J.J Mounier. De grote Algemeen Leider van de Succes-Cursus-Afdeling Journalistiek.

Een schriftelijke cursus journalistiek! Aangevraagd door meneer J.C. Jansen uit Apeldoorn in 1936. En dat niet alleen. Stapels knipsels van uitgeknipte artikelen van de geslaagde cursist. Ik heb gewoon een levenswerk in handen.

Lees je even mee?

Wat mij opvalt is de moderne taal. Elke pagina is smullen. Meneer Jansen (is het wel een meneer?) moest bij de start zijn foto en gegevens opsturen en al zijn 'huiswerk' werd met een zacht potlood bijgeschaafd.

Beide mannen heb ik nog niet gevonden op het internet?  Kun jij helpen?

Komende tijd deel ik de pareltjes. Speciaal voor jou.

Ik hou van Gary.

Natuurlijk schreeuwt hij te hard. Maar soms is het goed om de boodschap keihard te voelen. Dit is een boodschap voor alle mensen die dit jaar klaar zijn met school. Of een tussenjaar hebben. Of totaal geen idee hebben waar ze mee bezig zijn.Ga even zitten en luister goed.

Five year window.

Ik herhaal: Five year window!

nu al 59.000 keer bekeken in een paar daagjes.

pssst Gary is ook geweldig op snapchat! Elke dag! username Garyvee

Wie is Gary? Hij is 40 en emigreerde vanuit Rusland  naar Amerika met zijn ouders. Hij was toen drie. Gary voelt, ademt en is marketing. Deze maand is hij één van de sprekers bij The Next Web Conference in Amsterdam. Hoe cool is dat? 

Zomermaanden zijn altijd raar.

Overdag vaker thuis en met zoons op stap. In de avond kruip ik achter mijn computer en bevecht het mailmonster en bedenk mooie dingen voor de herfst en winter.

Het liefst slaap ik niet. Soms mag ik van blonde god een nacht doorwerken. Dat zijn de momenten van puur geluk. De stilte maakt me scherp.

Het beste werk ik met de muziek van Izaline Calister. Ik versta haar ook al versta ik haar niet. Zo mooi dit.

Ik probeer niet teveel van de meivakantie te genieten. Het is gewoon té leuk.

Zoveel liefde, zo fantastisch. Geluksgevoel bij elk oogcontact. Familie is magisch.

Nog even en ze zijn het huis uit en zit ik met theezakjesborsten aan de keukentafel te grienen "Is het nu alweer voorbij?"

Daarom koos ik voor een week stroomloos. Eén week lang samen in een boshuisje zonder water, zonder elektra. Geen Wifi...alleen geluiden van een specht en de zee in de verte. 

Deze week dus.

Laat ik het zo zeggen: Het was niet het succesvolle, 'samen huppel-week'-gevoel waar ik op hoopte.

Na één dag hadden we het allemaal  wel gezien. Stervenskoud en er was toch elektra. Dammit. Dan maar weer kopje onder. Op volle snelheid het leven in. Karten, lasergamen, bloggen. lijstjes schrappen, Netflix, fastfood valkuilen. En lekker werken.

Nieuw! Dit is zo lachen... We waren voor de eerste keer ermee in Rotterdam! Ken je dit? Bubble Footbal. Ik zorg voor competitie, de ballen en leuke actieve en coole begeleiders voor een topdag! Go! Hierr zie je wat het is.

 Oh Cor... Je bril ligt nog op het Puur Utrecht kantoor.

Totaal verkeerde afslag... eindelijk gelukt!  Rennen door de bollen gevoel!

Dat GTD slaat totaal door. Ik kan niet meer zonder lijsten. het is manisch. Het huis is nog nooit zo leeg geweest. Mijn inbox trouwens ook niet.

Vergaderplek Amsterdam is nog niet ZEN. Verhuizing ebt niet weg. Boven nu wel de vergaderplek een nieuwe vloer. Wég met blauwe sterren vloerbedekking. Dit is Puur.

 Mooi! Nu nog alles op zijn plek.

Andere vergaderplek is wel bijna af. Heeft nu al een goed gevoel.

Bijna af.

Dus wat leerde ik van een week zonder stroom?

Niets. Maar dan ook totaal niets!

Nou ja... dat het slim is om heel veel geld te betalen voor een houten hut. Je sluipt gewoon snel terug naar je huis met bad, open haard, wifi en boeken. Clou is dat niemand dat weet en je gewoon een hele week enorm geniet van je gezin en familie. Denk dat ik dit elke vakantie ga doen.

Sssst...niet verder vertellen.

Zonder telefoontjes...gewoon lekker samen. 

Dat is fijn aan de onbevangenheid van het internet. Ik kom een bijzonder filmpje tegen van een bijzondere man. In dit geval Arthur C. Clark. Typisch professor-hoofd met prachtige gedachten en ferme uitspraken.

Hij 'ziet' dingen. Al in de jaren zestig heeft hij het over de samenleving van nu. Zonder grapjes of pocherij. Een paar misstapjes zijn hem vergeven... het apenkoninkrijk is nu niet onze nederige dienaar. Dolfijnen daarintegen doen wel nuttig spionagewerk voor ons.

Ik kijk film naar film van hem. Hij legt zijn hand op het bolletje van een jongen en laat weten dat de gigantische computerruimte om hem heen ooit bij die jongen thuis zal staan in 2001. Voor een fractie van de waarde. En met de grootte van een console van amper twee broodjes. Steden zullen verdwijnen en de mens zal kunnen praten en werken op afstand.

De toekomst is geweldig.

Dat is dus het NU!

Arthur heeft een fink van die toekomst mee kunnen maken maar is er nu niet meer. Jij daar...geniet daarom extra van de fantastische tijd waar we nu in leven!  Alles kan en robots maken je leven alleen maar makkelijker en leuker. Dat kan in de toekomst totaal anders zijn. Maar daar denken we natuurlijk nu niet aan.

Trouwens. Bij het verder klikken ontdek ik het ware gezicht van Arthur C Clark. Geen saai leven. Lees hier zijn bio. Zomaar wat weetjes. Futuroloog, sci-fi schrijver en uitvinder. Familie had geen geld voor studie maar gelukkig kwam voor Arthur de oorlog. Hij was briljant als radar-man en de slag om Engeland is  misschien wel dankzij zijn brein gewonnen. Na de oorlog studeerde hij door en ging de showbizz in! Sc- Fi schrijver. Hij schreef het beroemde Space Odysee boek- filmscenario ( bijna  een Oscar)  en maakte dit soort  'Wondere Wereld achtige 'filmpjes vootr de tv. Geen blad voor zijn mond. Hou ik van.

1960. De toekomst is geweldig en absurd.

Ik ben net 1 uur en 23 minuten thuis.

Alle dode kamerplanten zijn weg en ik heb op mijn blote pantyknietjes de laden van de afwasmachine symmetrisch gekregen na wat sjorwerk. De tuin is af, de vuilnisbak staat aan de weg en alle afstandbedieningen liggen keurig op een rij op tafel.

Schrik niet... alle dingen die ik moet doen staan in rijen lijsten klaar om door mij aangepakt te worden! Vanaf vandaag! En dat gaat zó keihard gebeuren. Ninja time!

Eén van de meest invloedrijke motivators op de aardbol was vandaag mijn man.  Aardig, bescheiden, energiebom en soepel van lijf.

Herken je hem al?

Yep... de Getting Things Done Guy David Allen. Al meer dan dertig jaar adviseur, management guru en topauteur van het boek dat ik dit jaar al twee keer kocht. En niet heb gelezen.

Vraag me! Was hij zo goed? Mijn antwoord is nee....

Hij was gewoon belachelijk goed! Wat zeg ik? Hij was geweldig!

Deze man snapt de ellende en het gevecht. Het gehannes om alles netjes en goed af te ronden. Een volle zaal hield van 9 tot 5 haar adem in. Wat zat daar allemaal op stoelen? Niet de types die ik had verwacht. Het was geen zaal vol verwarde nerds die schrikken van elke verandering. Het waren over de honderd strijdbare alleskunners. Stuk voor stuk mensen die geld en kennis investeren in hun uiterlijk en innerlijk. Winnaars van het streberige soort.

 Ik hoor je al roepen en je hebt gelijk. Het ís heel Amerikaans. Maar dat is ook het mooie hiervan! Want David Allen zijn boek klopt! Tuurlijk laat ik mee meeslepen...dat wil ik ook. Want dit gaat zó een enorm het verschil maken.

Twee minuten voor negen kwam ik binnen zonder verwachtingen. Acht uur later is mijn leven in lijstjes gepropt en totaal op de kop! Een wereld vóór 22 april 2015 en een wereld daarna.

Dit is het.

Niet meer en niet minder.

Logisch nadenken, realistisch plannen, fijne lijsten maken op basis van locaties en acties en dan project voor project een schop geven. Geen tijd zoeken maar ruimte zoeken.

 Met een blije lach.

Spark Education mikt op doorgroeiondernemers en maakt ze slimmer en beter.  

 Hieronder zomaar wat coole inzichten van vandaag

• Elke dag heb je gewoon 90 minuten emailtijd nodig
• Kijk niet vooruit in je agenda maar ook terug... wat heb je gemist en moet nog worden opgepakt?
• Zorg elke vrijdag rond twee uur voor 'reflection-time' Kan voor dat- nét alles af voor de vakantiegevoel- zorgen.
• Doe alles of niets. Tussenweg is er niet. Alles in je hoofd of eruit.
• Sla korte werkjes niet over. Doe het gewoon als het binnen twee minuten lukt. Klaar!
• Wat schreeuwt om aandacht en hoe kan ik zorgen dat het zijn grote mond houdt?
• Slechte meetings zorgen voor slechte emails.
• Hersens zijn er niet om ideeën te onthouden maar om ideeën te verzinnen.
• Verwar actief nooit met productief.
• Er zijn geen problemen alleen maar projecten in mijn wereld.

 Snap je mijn enthousiasme?  Tijdens de lunch heb ik David geïnterviewd. Film volgt. Tot die tijd deze bewegende beelden van de dag. je mag meezingen.

 Oh.. de leuke jongen met baard is Bastiaan van den Noort. Blijkt ook een Lochemer en Joepvader... net als mijn Punkmedia's Henk Jan Winkeldermaat. De wereld is klein. De groeten HJ!

Tijd voor mijn lijstjes nu.

Mooie tip van @TomBeek dit plaatje.

Zong je mee? Zonder te hakkelen of kwam het van heel ver? Zing je vaak of bijna nooit? En waar zing je dan?

Ik zong deze week samen met jongste zoon. Dit is het jaar dat ik hem Italiaans wil leren. Nou ja...mijn soort Italiaans. ik ben natuurlijk een tweede generatie immigrant. Best wel leuk om zoiets voor te bereiden.

Als een echte lerares printte ik pagina's vol Italiaanse scheldwoorden en de herkomst en betekenis daarvan. Vervolgens de kleuren, namen van de maand en huis tuin en keukenwoorden.

Jongste is net zo nieuwsgierig als ik. Dus klonk al snel prachtig. Klemtonen en uitspraak. Alles op de juiste plek...wij twee kunnen dat. Onze volgende stap is soepel Italiaans zingen. We zijn al twee dagen bezig... denk dat dit iets te hoog is gegrepen. Lukt het jou? Tekst staat hieronder.

"Perdono (Italian Version)"

Perdono si quel che è fatto è fatto io però chiedo
Scusa regalami un sorriso io ti porgo una
Rosa su questa amicizia nouva pace si
Posa perchè so come sono infatti chiedo
Perdono si quel che è fatto è fatto io però chiedo
Scusa regalami un sorriso io ti porgo una
Rosa su questa amicizia nouva pace si v Posa Perdono

Con questa gioia che mi stringe il coure
A quattro cinque giorni da Natale
Un misto tra incanto e dolore
Ripenso a quando ho fatto io del male
E di persone ce ne sono tante
Buoni pretesti sempre troppo pochi
Tra desideri, labirinti e fuochi
Comincio un nuovo anno chiedendoti....

Perdono.....
Dire che sto bene con te è poco
Dire che sto male con te è un gioco!
Un misto tra tregua e rivoluzione
Credo sia una buona occasione
Con questa magia di Natale
Per ricondarti quanto sei speciale
Tra le contraddizioni e i tuoi difetti
lo cerco ancore di volerti

Perdono.....
Qui l'inverno non ha paura io senza te un pò ne ho
Qui la rabbia è senza misura io senza di te non lo so
E la notte balla da sola senza di te non ballerò
Capitano abbatti le mura che da solo non ce la farò

Perdono.....

Wow #‎bornrisky... dit is een rauwe clip...Viktoria Modesta.

Soort van 50 tinten Tarantino Chanel Gaga Circus Hungergames iets. Heel gaaf... via Daphne Channa Horn

Ik at gisteravond heel veel van deze vijgen/dadels/boekweit/ kardemom, kokosolie chocolade-hartjes. Allemaal omdat Minke haar 15 jarige Milan naar een democratische school stuurt. Kostbaar onderwijs. Dure grap. Minke zorgt voor wat financiële adem met een aanschuif-diner.

Ik at gisteravond zes gangen experimenteel, glutenvrij, vegan, gezonde raw food. En het was lekker en gezellig! Ja dat kan! Geloof me.

Democratisch onderwijs is precies wat je denkt. Gisteren aan tafel viel ik van de ene Huh!!-klank in de andere. Probeer je voor te stellen: Niets hoeft, alles mag. Geen huiswerk, geen toetsen. Wil je drie dagen poolen in de kantine. Tuurlijk! Leer je ook gelijk de regels van het poolspel. Zin in alleen maar Duits en Wiskunde? Dan doe je dat toch een tijdje! Als je er klaar voor bent dan laat je dat weten en is het tijd voor je Havo examen in dat vak. Geen druk geen moeten.

Gisteravond leek mijn levenstempo zo banaal. Een tafel vol verhalen over retraites, tantra families, woorden die energie hebben en vooral veel aardigheid en gunnen.

Voor mij een wereld dat zó niet lijkt op ons schoolgevecht van nu. Trajecten, huiswerkbegeleiding, bijles en gevecht met docenten die het vertikken om online agenda's in te vullen.Wij ploeteren dag en nacht met jongste. Stressniveau negen. We klampen ons vast aan klassen-Whats-app groep vol smiley's om te weten of morgen niet onverwacht een toets Nask is ( enig idee wat Nask is?)

Waarom was dit etentje vol vreemden aan tafel? Om een beetje lucht te krijgen is Minke dit eetavontuur gestart.  Eén keer per maand koken Minke en Milan samen een experimenteel diner thuis voor iedereen die wil aanschuiven. Zo'n democratische school is rond de 250 euro per maand..alle muntjes helpen. Mee-eten kost je vijftien euro voor zes gangen en een financieel extraatje voor Milan's school.

 Het was smullen! Elke hap was een avontuur...Ik bedoel maar: passievrucht met een vleugje tijm... Goed bedacht. Het was allemaal aardpeerheerlijk!  

Minke woont in Utrecht en ze koken thuis. Elke maand dus. Hou haar facebook in de gaten!

• Artikel over school en inspraak leerlingen vandaag in Trouw.

• De democratische school.

• Aanmelden lekker en gezond eten voor school Milan (eerst wo van de maand)

• Ook een mooi onbaatzuchtig project van Minke. Schoolgeld schrapen voor kinderen in Kenia.

Tot slot nog een hart onder de riem voor de komende feestdagen van Minke. Focus op echtheid. Niet op de gekte. Dank Minke en Milan voor de inspiratie en voedsel!

Oh ja. Nask is Natuur- scheikunde. Maar dat wist je allang toch?

Mode is lastig. Vind ik tenminste.

Hou van fris en durfals. Maar heb het niet zo op met volgzame echo-mensen. Waar is de grens? Wanneer ben je geweldig modieus en cool? En wanneer ben je belegen en net over de datum? Welke snor, blogger, tarwegraskauwer of dikke teddyjas is nét niet hip meer? Mode is net het moment dat je er een rib uit je lijf voor over hebt vóór de rest durft en achter je aan strompelt.

Eergisteren liep ik een kledingzaak binnen op zoek naar kleur. Wil je me geloven dat ALLES grijs, wit, zwart en blauw was? Op één flets rood Micheal Jackson jasje na? 

Ik werd daar zo droevig van.  We leven in een paradijs. Alles klopt in Nederland. De wegen zijn piekfijn, stroom werkt en de supermarkten vol met alles wat je hartje begeert. Er is vrijheid van mening en keuze.

We kunnen elke stof en elke kleur uitkiezen die er ooit op de aarde is gemaakt. Goudbrokaat, paars fluweel, linten in elke regenboogkleur. Bizarre lichtgevende pakken en voile gewaden. En wat kiest het volk? 

Niet opvallen en opgaan in de massa. 

Waarom makkelijk? Angst? Verlies je power?  Schrikt het af?

Moet wat bekennen. Ik ben de laatste jaren ook een volger. Mijn kledingkast is ook te kleurloos de laatste tijd. Ik noem het gebrek aan tijd. De werkelijkheid is dat ik me onbewust toch heb aangepast aan mijn leeftijd, dorp en werk. 

Kom ik tijdens deze blog achter. Baal ik van. Leuk zo'n blog.

Musica van de dag. Zag de clip deze ochtend vanuit mijn ooghoek. Geluid was uit.  Dacht qua kleding aan 2014. Was dus uit 1979. Echo, echo, echo. 

Eergisteren keek de bad-moet-weer ooit-werken-repareer-man mij aan in de keuken. "Jullie hebben echt altijd haast"

Is zo.

Haast is een rotwoord. Vind ik tenminste. Lijkt alsof ik alles nét mis en niet stilsta bij belangrijke dingen. Ik geef hem deels gelijk. Maar als ik roep : "Een paar jaar geleden was het veel erger!". maakt me dat dan nu minder oppervlakkig?

Tijdens die 'nóg meer haast'-tijd merkte ik dat ik te weinig  bulderlachte. En dat moet! Mijn geniale oplossing was toen een jaar lang één woensdag per maand een voorstelling van "Op Sterk water" Cool Impro-cabaret.   Superbeslissing. Hou van hun snelheid. Hou van hun humor. Ze winnen het op talent en niet op choqueren. Want dat laatste is te makkelijk.

Vanavond roetjste jongste en ik naar Den Haag voor hun deftige première in een theater op het Lange Voorhout.

Coole plek, Super uitnodiging. Klopte helemaal. Tot aan de postzegel aan toe. Was mooi te merken dat jongste het ook snapte.  Zonder lach is het leven als een ei zonder zout!

Dank @DaveLuza voor de uitnodiging en avond. Het was gaaf! Tot ooit in Meppel, Nunspeet, Panningen of Amsterdam! (speellijst)

  Afsluiten met de rap der raps.Ik zeg 1979!!  Sugerhill Gang. Ga je het redden woord voor woord deze versie?

Ik heb deze man, George Lois, heel erg hoog zitten. Ik plogde al eerder over hem. Hierrr. George Lois.  Toen ging het over zijn statement: Als je niet totaal kapot bent aan het einde van je dag ...dan ben je gewoon een bum ( sukkel, sneuneus etc)

Hou zo van die man. Echt zo iemand die ik al bladerend gewoon op wil vreten. Duidelijk en Snel. Zijn book Damn good advice for people with talent is geweldig! Waarom vind ik hem prettig?  Hij knielt amper, gelooft in zichzelf, is trots op de keuzes van zijn leven en heeft hele mooie dingen gedaan ( of laten maken).

Hieronder plak en typ ik tien Lois opmerkingen... dan weet je over wie ik het heb. Mooie man.

Betekenis Oxymoron

ok.. de laatste.

  Musica van de dag is een tip van Tom Beek.

Dit is fabelhaftig prachtig.  Een man met de naam Raaf die Paganini op de sax speelt. Neem hier even de tijd voor.

Truste. Tot morgen. Dan weer een blog!

Pssst Elja geeft heus mijn boek wel terug. Daar twijfel ik niet over, Mooie blog ook van haar vandaag: Middelbaar worden we allemaal.

Dit dus.

Een paar jaar geleden zag ik haar vaak. Op het schoolplein. Leuk en slim. Had ik toen maar meer vragen gesteld. Ze woont niet meer in de buurt, Vandaag struikelde ik over haar site en ontdekte ik de term  analytisch tekenen. 

Als ik het zo lees dan gaat het over helpen en helen door tekeningen te maken. Voor grut en groot.

De blog van Hilde Vriens.

Tekeningen zorgen voor een duidelijker beeld. Je ziet en snapt dingen beter. Of mensen snappen eerder wat je voelt. Of je snapt zelf eerder dingen die je zelf niet snapt. Volg je me nog?

Door deze snap ik depressie wat beter.

Illustratie Silvie Reuter

Ik ken geen depressie. Ben vaak erg blij met de wereld en mijzelf. Als het tegen zit dan knal ik gelijk in vechtmodus met hier een daar wat irritatie.

Wel heb ik veel aan deze mooie blog van Hilde-> over zelfzorg

Musica van de dag Imagine Dragons- On top of the world

Ed is geweldig.

Foto Punkmedia

• De taxi chauffeur die vanmiddag vroeg bij school stond omdat er slecht weer was voorspeld.

• Mijn fijne collega die vandaag een opdracht van 1400 man binnenhaalt.

• De man die lekker vlees bij een goede slager haalde en vandaag bloemkool kookte.

• De vader die 's avonds, terwijl de straten hagelwit zijn, naar de beugeltandarts gaat met jongste .

• De vriend  die op een verjaardagpartij de indringendste verhalen vertelt.

• De liefste die in de stromende regen en pikkedonker de verlaten fiets van oudste naar huis fietst.

• De liefste

Muziek van de avond is prachtig:

"Laat buiten de strormwind nu maar razen in het donker.

Je kunt niets zeker weten en alles gaat voorbij.

Maar ik geloof in jou en mij."

Proost!                       

Zo! Eén week elke dag bloggen. Dat smaakt naar meer! Mijn oude liefde laait weer op. Dit weekje was fijn. Om eerlijk te zijn...tegen mijn verwachting in. Bloggen kóst geen energie..maar geeft juist energie.

Dus...even de week doornemen. Wat vond ik zelf de lekkerste blogs? Mijn top drie.

1 mijn blog mét clou! Vind geluk door het jezelf moeilijk te maken.

2 Hoe overleef ik de winter...tien tips uit het losse mouwtje.

3 Start van #Blogestafette gisteren. Soort van Blogwave. De steen is geworpen. Nu kringetjes kijken.

Waarom ik na tijden plotseling weer blog? Komt door Elja. Ze is cool, slim, leuk en geen slappe hap. Elke maandag roept ze in mijn radioprogramma Uur van Puur een vette blogtip. Ik luisterde week in week uit naar haar en plots viel het kwartje.

Bloggen is gewoon mijzelf weer lol gunnen, Ook al denk ik geen tijd te hebben.

 Mag ik je als toetje vandaag even iemand voorstellen? Dit is Marleen Staal. Ze is deze maand begonnen bij www.puur.nl ... Zeblogt, pint en heeft smaak. Heb haar gelijk Elja's boek kado gegeven. De wereld kan nooit slim genoeg zijn. Lees dat boek mensen !  . Go Marleen,  GO Amsterdametje! (budgetista-blog)

Muziekje van de dag is een tip van @Pritt

Dankbaarheid. Kent u die uitdrukking?

Dagelijks probeer ik dankbaarheid en tevredenheid op te roepen. Dat gaat vaak spontaan want ik ben een blij ei. Soms gaat het moeizamer. Dat komt omdat ik vaak vecht. Ik ben meerdere keren op een dag een K1 fighter. Merkt niemand...alleen ikzelf en soms blonde god.

Tegen wie? 

Och alles. De tijd, email, slechte kwaliteit, domheid en vooral mijn eigen verstrooidheid. 

Kan dat niet uitstaan. Dit gevoel dus

Zonde van mijn tijd. Had ik beter kunnen besteden aan email.

Vandaag las ik bij @MarnixAmsterdam

ONCE YOU ACCEPT YOU'RE NOT IN CHARGE YOU CAN LET GO

Ik ga het proberen. Bulken acceptatie strooi ik morgen over alles en iedereen uit.  Vanavond strooi ik al een handvol confetti vol acceptatie over mijn eigen bolletje. 

Wat klopt niet aan dit plaatje? 

Nou?

Dit dus. Kom er net achter. Loop de hele dag al op twee verschillende schoenen en hakken. Niets van gemerkt.

Liedje van vandaag is één van de tofste band die ik heb zien optreden. Hoorde het vandaag op de radio. Klinkt nog steeds goed. Videoclip trok ik niet...te nep. Acceptatie, acceptatie, acceptatie. 

Alleen lopen, alleen eten, alleen wachten.

Ik ken geen eenzaamheid.  Dat is een gelukje. Ben mijn eigen beste vriend. Momenten van alleen zijn, zijn voor mij een kadootje. Supertijd om na te denken, te luisteren naar mijn eigen gewauwel en mijzelf te verbazen. Ook om te lachen om wéér een nieuw plan dat ik bedenk en waarmee ik mijzelf voorbij hol.

Vandaag ben ik de hele dag op stap met een groep leuke gasten uit alle landen van de wereld--> een event met veel rennen en vliegen en weinig tijd voor een gesprek in mijn hoofd.

Markermuseum...portret uit 1924. Zouden deze zachte wangetjes nog ergens rimpelig lachen?

Maar wel een goede dag om van over de grens te horen hoe je je leven aanpakt in Frankrijk: vader en moeder werken keihard. Redden het net. Zeven uur thuis, half negen in de avond pas met de kinderen aan tafel. Volgend jaar 6.500 euro per jaar neertellen voor een opleiding van vijf jaar voor je oudste...

En dan besef je weer. Het gras is ook bij de buren met pijn en moeite groen.

Ah tijd voor een muziekje!  Dit is zo gaaf! met dank aan Francisco van Jole voor de tip!

Op dit moment loop ik dwars door Amerika.

Ik heb net de woestijn achter de rug en klim nu richting de sneeuw. Mijn rugzak is zwaarder dan de helft van mijn eigen gewicht, twee teennagels zijn gitzwart en vallen denk ik snel af. Ik ben kapot. Ook stom...ik heb de verkeerde brandstof in mijn kookstel dus ik eet al dagen gedroogde stukjes tonijn. Mijn rug, heup, schouders..álles ligt open. Waar ben ik aan begonnen? Ik word GEK!

Gelukkig typ ik dit hierboven in mijn warme kamer en loopt mijn bad langzaam vol. Ik wandel in mijn hoofd want ik lees het geweldige boek WILD van Cheryl Strayed Ben pas op 20% en het laat me niet los. Geshuffelde ex-heroïne spuitster gaat terug naar het oer. En is dolgelukkig! Juist door alle ellende en ontberingen onderweg. Alles zit tegen, de reis is een hel. Het lijf en hoofd is totaal op en nog nooit was ze zo gelukkig onder de sterrenhemel.

De mens is raar. Ziekte, pech, tegenslag, oneerlijkheid. Als het voorbij is ( en je karakter sterk genoeg) dan maakt het je leven daarna juist zoeter en specialer.

Het boek Wild deed me denken aan Dan Gilbert. Vond zijn 22 minuten durende verhaal fascinerend.. De moraal verklap ik niet. Moet je gewoon de tijd voor nemen.

Ok...ik geef je een tipje van de sluier. We hebben allemaal een psychologisch immuunsysteem!  Alles zit tegen, je kunt geen kant meer op.  Je brein zorgt pal daarna voor synthetische happiness!   Lees ook Karin Mastenbroek

Om het duidelijker te zeggen:  Geluk hoef je niet te zoek. Het is gewoon een truc. Snap je de clou? Wil je die trouwens wel snappen? want het gaat je leven niet makkelijker maken.

Te veel vrijheid, te veel tijd, te veel keuzes is funest. Kunnen je hersens niet aan! Het maakt week, slap, ontevreden en onrustig.  Je gaat geluk zoeken in die unieke tatoo, een reis , een fluor haarkleur of nog erger: een blog. Fout, fout, fout. Geluk vind je door het jezelf vooral heel moeilijk te maken.

Door over grenzen te gaan. Door op het randje te leven.. waarbij je soms heel snel moet kiezen. Links of rechts?  Hak knopen door! Kies, wees tevreden leef door. Dat is geluk. Dat zorgt voor voldoening. Ga door het stof en alles komt goed. Vrijheid om te kiezen wat je wilt is de grote vijand. Je kunt op zo'n moment niet de truc inzetten. Die werkt alleen maar als je geen kant op kunt.

Heb je hier wat aan? Veel succes met je beslissing. Je hebt een week. Hoor graag van je wat het is geworden. Er is geen goed of fout. Alleen maar voet en goud! Succes!

Had ik al geroepen dat Wild een mooi boek is? Lezen!

Tijd voor het muziek. 1983 Legendarische Diana Ross concert in de regen. Denk ook voor haar één van de mooiste concerten ooit. Omdat het tegenzat en ze geen kant op kon. dan kies je niet voor vluchten maar voor vechten. En een tweede gratis concert de volgende dag!  Lady met pit.

Mijn discipline wordt vaak geknakt door

dat idee
nieuw in plaats van afmaken
familie moetjes
gezwets in de ruimte
verveling
kwaadheid om onbenul

Mooi motto kwam ik tegen deze week : Discipline is kiezen tussen wat je  echt NU wilt en wat je echt het allerliefst wilt?! Wat wil ik het allerliefst? 

Een leven met maar 10 minuten email per dag.
Vaker mee met events in plaats van thuis plannen en avonturen tikken.
Minimaal één goed gesprek per dag met iemand die me beter en sneller maakt.
Sites en bedrijf die naadloos bij elkaar passen.
Een radioprogramma met bizar goede gasten, weetjes en community gevoel. Samen sterk.
Een boek maken a la George Lois. Vol humor en gewiekstheid. Nee...schrijven hoeft niet.
Meer Puur reuring. Meer video's, meer online, meer producten, meer lol.
Elke dag bloggen.

Laat ik maar met dat laatste beginnen. En dan ook elke dag. FIJN! Vanaf nu elke dag een vette blog. Oh ja... ter afsluiting ook een goed filmpje. Kan ik! Kwestie van discipline. En lol! Lees je mee elke dag? 

Zo cool en krachtig dit!  Kiesza live bij Kiss FM.  Nee het is niet alleen een lenig poppetje met een te strakke broek.  Ze heeft sound en een slechte smaak. Hou ik van! 

Bij mij is het alles of niets. Kan dus makkelijk deze videoclip van Pharrel Williams aan --> 24 uur!  Liedje duurt 4 minuten..dus ongeveer 365 keer dansende mensen.

Klikkerdeklik hierrrr voor Happy 24 uur lang!

Bring me down... can't nothing...
Bring me down... your love is too high...
Bring me down... can't nothing...
Bring me down, I said (let me tell you now)
Bring me down... can't nothing...
Bring me down... your love is too high...
Bring me down... can't nothing...
Bring me down, I said... 

Ontdekking via Tom Beek The Artist Formally Known As @Tombekistan - aanrader-

foto en storybron: Spits
 

foto Henk-Jan Winkeldermaat van Punkmedia

Mijn energie is onuitputtelijk. Ik kan makkelijk twee elftallen aan met één arm op mijn rug gebonden.

Je vraagt me; "Hoezo?" Ik moet iets bekennen; ik ben niet normaal. Ik durf zonder na te denken. Meestal is dat een voordeel. Mijn dromerigheid maakt belangrijke dingen nietig. Ik denk als een kerel en maak grote stappen. Bedrijf groeit, huis en haard zijn solide. Eén brok hyperblijheid, op het irritante af. Ik slinger van piek naar piek. Heel soms stap ik mis... Dan val ik te pletter in het grote grijs. Duurt meestal niet lang. Ik vergeet snel.

De laatste maanden was het anders dan anders. Confrontatie met vergankelijkheid. Oma dood, zelf gekwakkel en een nest met kuikentjes die proefvliegen. Mega-Energielekkage. Het grijs bekroop me. Durf maakte plaats voor logisch redeneren. Fataal! Mijn favoriete levensstijl gooide ik weg -> amper slaap, doorknallen en uren aan de zwier werd veel lezen, regelmaat, weinig socialmedia en keurig op tijd onder de wol. 

Hielp dat? Kweetniet. Was het prettig? Toaal niet!

Daarom verwelkom ik vanaf nu weer wallen, de kleine uurtjes, mijn blog en te lang werken. Saaiheid en regelmaat is voor later. Blij om weer thuis te zijn. Ben jij er ook?

Lees en luister hier het interview van goeroe @Punkmedia met mij over de shit.

hier meer...

Instagram maakt een oude liefde in me los. Ik vul de dagen met Ooh's en Aaaah's over de beelden van anderen. Net als toen thuis. Toen ik mijn dagen vulde met bibliotheekboeken over Eilers, Breitner en het slepen en doorspitten van oude jaargangen van fotografiemagazines.

Ooit stapte ik elke zaterdag stapte op de pont naar de overkant van de grote stad. Naar fotomekka Fotogram. Omringd door rare snuiters. Aan de slag met de badjes op de juiste temperatuur en magische filters. De tijd toen de weken nog niet voorbij vlogen... Nu is het vaak klik en klaar. Foto's verdwijnen per duizenden in mijn pc ...om nooit meer het daglicht te zien.

Ik denk bij elke klik... vastleggen voor later. Zodat zoons weten hoe het toen voelde. Hoe het toen was. Hoe mooi we het toen hadden. Maar als ik eerlijk ben. Wil ik ze al die duizenden beelden aandoen? Ik heb liever dat ze dan leven in het heden en vooruit kijken naar kansen die het leven mooier maken.

Maar toch... ze mogen ook leren van mijn fouten. Dat schiet ook op.

De laatste twee jaar  het laatste jaar ben ik iets burgelijker qua levensritme.  Minder zeven dagen en zes avonden vol onderweg of nachtbraken.  Saai...en dodelijk voor de creativiteit. Ooit ging het me beter af. Ik zorgde voor creativiteit door gewoon van de nacht een dag te maken. De mooiste verzinsels en plannen ontstaan bij mij zo rond een uur of vier.  Dat hou je makkelijk vol zonder gezin en bedrijf.

Daarom was ik Huub Koch van zichtbare zaken ontzettend dankbaar voor de volgende regels.  Mijn favoriet is regel negen. luister naar nieuwe muziek...iemand een suggestie?

Op onregelmatige tijden schuiven we aan bij de familie Mol in Alkmaar.

Eergisteren was het weer feest. Nog steeds passeren stap voor stap de leerzame momenten in mijn hoofd. Want eten mag het niet heten. Gastronomisch genieten is beter. Of... een complete cursus "entertain van uw gasten."  Alles klopte. De dis, de lach, de gasten, kadootje toe en het lekkerste toetje ooit gegeten.

Leerzame momenten op een rij

Als de chef kookt, dan is het vol overgave en gul.  Mijn favoriet van de avond ; het krabkoekje (recept volgt volgens Mol) . Smaakt absoluut lekker met Hello Kitty-kleurig Japans sakespul.

Onderweg tussen voor en hoofgerecht wat Blackberryspeeltjes voor tijdens het wachten.  De nieuwe Playbook en de nieuwe 'aanraakbare en handzame- blackberry 9ennogwat. Harten gingen sneller kloppen.

Hoofdgerecht was veel, goed en perfect.  Wat me nog het meest verbaasde... Ronals kookte en was toch aan tafel. Topsport!   Alkmaarse kazen toe..natuurlijk.  Maar eerst ontdekte ik het meest verrukkelijke toetje ooit. Kan al dagen aan niets anders denken. Ken jij 'Eton mess '? Nigella legt het even uit, Maar geloof me. Ronald Mol kan het veel, vxe9xe9l beter. Recept Eton Mess hier.

laatste leermoment..Killer heels are killing...

Lezers van mijn blog sinds 2005 kennen mijn levensritme, mijn nukken en mijn oprechte goede voornemens. Te genant om ze elk jaar weer te delen.. maar xc3xa9xc3xa9n gaat er in 2011 lukken. MEER BULDERGELACH!!!

Ik heb het heel systematisch aangepakt. Kan niet mis. Let op...en leer!

Elke week een nieuwe goeie dijenkletser op mijn bureaublad (zie boven Efteling 2010)
Veel theater. Vorige week Op sterk Water Inspiratie door blog Martine de Jong.

en... Nou ja. dat weet ik nog niet. Iemand een suggestie?

ps Op Sterk Water moet je meemaken in je leven. Wat waren ze goed, scherp en om op te vreten. Hier de speellijst...

Top 30 meest invloedrijke Nederlanders online.

Bron: Revu

De pagina

wee see - collection one from Rolyn Barthelman on Vimeo.

Vergeet de film niet beeldvullend te maken. En geluid op 10. Met dank aan @michielb.

Vertrouwt beeld voor de buurvrouw  aan de overkant.

Ik op hoge hakken gebogen achter Edward's cabrio. Het gevaarte de weg op duwend.  Opstoppingen en bijna ongelukken.De sloot is te dichtbij. Traditie. Elke maand is een auto van ons schijndood.  Stroef draaien en uiteindelijk lukt het weer net. Mijn afgeraffelde Renault kop-aan-kop, startkabels...en energie stroomt zijn kant op. Van mij naar hem...

Soms is het andersom. Vaak is de oorzaak onoplettendheid, verstrooiing of miscommunicatie. Net als het echte leven. Maar zolang een van ons genoeg energie heeft om te delen komen we vooruit.

Jongste zoon en ik zijn melaats.

Hij heeft de bof en niemand durft de komende week een stap over onze drempel te zetten. Heerlijk rustig en leerzaam. Eindelijk komen we toe aan de geschiedenis van de wereld. Conclusie... het gaat altijd om geboorte, liefde, macht, sex ,dood en goede muziek.

Dan kom je vanzelf terecht bij Bram Vermeulen.

Dit interview van Simek met Vermeulen is verplichte kost voor iedereen. Neem de tijd ervoor. Ik beloof je dat je aan het eind van de rit flink wijzer bent geworden. Bovenstaand filmpje was onze favoriet van deze dag.

Wat is internet toch geweldig dat je zelfs na de dood zo van iemands gedachten en stem kan genieten.Thuis op de bank met bofkind.

Biografie Simek.
site Bram Vermeulen.

Moet bekennen dat een huis in Aalsmeer daar niet echt in past... maar dan kom ik weer met een andere theorie aan; "Saaiheid is goed voor de kinderen." Je snapt het... water bij de wijn.Het einde van de zomervakantie is in zicht en ik kan niet wachten tot ik weer opgeslokt word door werk.

Daarom was de internetontmoeting met Chilly Gonzales nodig. Via @jruis ( dandy) klikte ik op een video en het greep me. De (gemaakt of echte?) jachtigheid en de muziek die pas echt goed en rauw klinkt bij de driexc3xabnvijftigste replay.

Vond het daarom niet raar om bij mijn zoektocht naar Chilly te ontdekken dat hij een wereldrecord op zijn naam heeft staan. in Parijs speelde hij het langste soloconcert ooit. Past bij hem. En past mijn favoriet soort mens. Zo jammer dat ik die uren heb gemist.

Site Chilly Gonzales. (echte naam Jason Charles Beck)
Chilly op twitter

ps; om je nieuwsgierigheid te stillen... het record  27 uur, 3 minuten en 44 seconden.
Hier vind je de hoogtepunten op Ustream.

Waarom zelf een mening vormen als er een recenciekoning bestaat?

Wat een fantastisch initiatief is dit. Al vanaf de start hadden ze mijn hart gestolen. Filmpjes, gedachten en meningen waarvan ik niet dacht dat ik ze nodig had.

Een top vijf van mijn pareltjes. Klik en verwonder.

1 Homo's  (sinds 1956) door Joost

2 Presentator Jelle Brandt Corstius door Olaf

3 Muntstortautomaat ABN-AMRO door Joost (met video!)

4 Homeopathie door Olaf

5 Mannen met baard door Marlieke

Ben het niet altijd met de koningen eens. Mannen met baarden ... daar zal ik nooit aan wennen. Ben wel heel blij met de recensie van  Arthur Schopenhauer en verdraag daarom hun anonimiteit. Mag ik nog 'n pareltje aan de bovenstaande lijst toevoegen? Twee kuub zand... dat is mijn oordeel en daar zult u het mee moeten doen.

Ze zijn ook te vinden op twitter...volgen dus!

Zie ook recensie van recensiekoning door Frank Meeuwsen

Dit zijn Jack en Beverly.

Ze trouwden nog voor ik mijn eerste schreeuw schreeuwde en verzamelen flink. Ik kwam hun levens tegen op de foto-site Flickr en geven me nu al meer dan een maand inspiratie en plezier.  Ik geniet van hun verzamelingen (blauw glas? ach waarom niet) , hun Amerikaanse blije smaak en hun rare fotocollecties.

Internet leest vaak als een goed boek. De personages groeien bij elke klik. Ik geniet van elke klik door hun collectie. Zij is een oud-lerares en webdesigner. Jack heeft mijn hart gestolen. Het voelt alsof ik hem al ken vanaf zijn eerste verjaardag in 1944...zoiets schept een band. Zijn kijk op foto's en zijn humor is fantastisch... Zat in zijn genen.  Ik lees en zie zijn fotoverslaafde grootvader ( smaakvol huisje '52)  die de meest geweldige foto's maakte in de eerste jaren van de vorige eeuw al foto's van het gezin.

Kijk naar deze site van ze...en vermaak je met hun collectie. Maar pas op... het is verslavend!  Ooit gehoord van geweven haar-juwelen?

Er is alleen iets waar ik me zorgen over maak. Leven ze nog?

ps Ook erg blij dat ik deze oude bekende tegen kwam. Mooie man... mooie verhaal.

 Electrisch scooteren op een werkdag is pure decadentie.

Ontbijtje in een foute straat, Geruisloos mensen inhalen, chillen op Blijburg,  brug over naar Amsterdam Noord,  de dijkjes op en af ,langs de familie, overheerlijke lunch met uitzicht op het IJ , pontje terug  en ijsje toe. Klaar!

Oh ja...onderweg telde ik 43 hippe bakfietsen.

Zo nu en dan dwaal ik even naar Bromet.... Ben zo dol op zijn stem, zijn eigenwijsheid en de pesterige liefkozende manier waarop hij de wereld bekijkt.  Hou van die man!

Droomde ik het nu allemaal?

Net vers terug van Disneyland Parijs bekijk ik mijn hobby van de laatste drie dagen. Ik had een missie; Zoveel mogelijk 'vrouwen met grote oren' voor mijn lens. Het maakte roofdier van me. Constant keek ik om me heen op zoek naar meer. Ik ging niet voor het gangbare soort zoals je ziet...

Vertel me snel... KLIK HIER VOOR ALLE OREN en noem je favoriet...

Deze woorden raakte me gisteravond vol in het hart.

Hoop dat ik de rust en regelmaat heb om mijn zoons deze vrijheid te geven. Niet in hun nek te hijgen zodra ze iets doen dat op het eerste gezicht totaal niet nuttig of logisch lijkt.  Ze het avontuur te laten beleven...

Mooie speech van Michael Giacchino...

xe2x80x9cWhen I was nine I asked my dad, xe2x80x9cCan I have your movie camera?That old, wind-up 8mm camera that was in your drawer?xe2x80x9d And he goes,xe2x80x9cSure, take it.xe2x80x9d And I took it and I started making movies with it andI started being as creative as I could, and never once in my life didmy parents ever say, xe2x80x9cWhat youxe2x80x99re doing is a waste of time.xe2x80x9d Never. AndI grew up, I had teachers, I had colleagues, I had people that I workedwith all through my life who always told me what youxe2x80x99re doing is not awaste of time. So it was normal to me that it was OK to do that. But  Iknow there are kids out there that donxe2x80x99t have that support system, soif youxe2x80x99re out there and youxe2x80x99re listening, listen to me: If you want tobe creative, get out there and do it. Itxe2x80x99s not a waste of time. Do it.OK?xe2x80x9d

Impressie van een vroege ochtend in Amsterdam. Nee... het lukte niet om de oplossing voor de crisis te verzinnen. Wel ging het over de jeugd van tegenwoordig, Layar en waren we het over 1 ding roerend eens; Amsterdam is geweldig!

Michiel Mulder dank voor de uitnodiging... ben er de volgende keer graag weer bij.

Internet is raar. Het is een machine waarmee je gedachten kunt lezen. Zo volg ik al tijden op twitter Marcel Steeman. En hij heeft mijn hart gestolen. Een springerige denker die niet wijkt voor onrecht.

Gisteren tijdens een feestje kwam ik in gesprek met Marlies en Leonard uit Castricum...en ik moest het gewoon vragen..." Luister eens... binnenkort zijn er  gemeenteraadsverkiezingen bij jullie?  Op wie stemmen jullie eigenlijk?"

Het antwoord was precies de goede naam die ik hoopte. Marlies was niet te stoppen "  Marcel Steeman natuurlijk!  Hij is oprecht.  Hij is een kei. Steekhoudende argumenten. durft dwars te zijn en eigenwijs. Ik vertrouw hem!  We gaan voor Marcel Steeman!"

Ik hoorde zelfs het woord; Betrouwbaar!

Zie je wel ... ik heb gelijk. Jammer dat ik niet in Castricum woon... dan was ik zeker op slag een D66-er geworden.

Nieuw seizoen voor Oprah en haar 'crew' had iets bijzonders in gedachten. Meer info hier.

Het blijft gevaarlijk...mijn  kantoor zit boven de lekkerste bakker van Amsterdam.

Elke ochtend loop ik gehaast de trap op. Geen tijd voor ontbijt...altijd druk in het hoofd.  Luchtslierten van croissantjes proberen me naar beneden te lokken. Door het raam van bakkerij  Lanskroon beneden,  zie ik overheerlijke slagroom truffels, zelfgemaakt ijs en de stroopwafels van mijn dromen.

Vorige week waren ze dicht. Paniek! De geuren waren er nog wel...maar er was een GROTE verbouwing aan de gang. Claudia, de eigenaresse is dol op groen en Italiaanse stijl. En is het af..en nog mooier.

Lekkerder kon niet...geloof me.

Column Online Aalsmeer

Nee, dan een wereldreis. dat is een stuk minder gevaarlijk. Leonie Zwiers ...oud stagiaire van Puur Amsterdam vertrekt deze week!

En zo komt alles weer goed.

Het ongevraagd adviesbureau is terug,  Marina schrijft eindelijk weer wat vaker en HENK-JAN is weer begonnen met zijn nieuwsbrief! Eindelijk. Hou zo van zijn foto's en woorden.

Voelt als thuiskomen. net zoals toen...drie huizen geleden. En ze zijn er gelukkig bijna allemaal nog. Mack, Jolie,  Roos, Loesje, Ronald , Nirvana , Xinix en Yukiko ....

De ontdekking van de logwereld in 2005 was voor mij een verademing. Toen was de wereld zo traag. Twee kinderen onder de twee, verstopt in een gouden kooi achter een slagboom in een villapark, omringd door kerk en angst.

De logwereld zorgde voor een lijntje naar sneldenkers en creatievelingen. Maakte mij scherp en liet me harder lachen.

Nu ben ik vijf jaar verder...en heb nieuwe pareltjes gevonden. De log van @10inc , de getekende log van haar lief @Rust, de log van Marco Derksen.

De enige die ik nog steeds mis is Wilg...waar ben je gebleven? Je laat je toch niet opslokken door zoiets vluchtigs als twitter? ;-)

Wat kan een huis groot lijken na weken in een hutje op camping Bakkum.

Een warm bad, electriciteit, een kraan die stroomt en een pizza bezorgservice aan de deur. Niet meer plassen op een emmer en luisteren naar lekkere muziek op de pc. Heerlijk om weer in het grote grijze huis te zijn.

Natuurlijk is het nog niet af. Ons tuindecor er nog steeds een oranje betonmolen. Maar er groeit gras en we hebben een ijskast mxc3xa9t ijsblokjesmachine!

tuin voor

en nu

Voordat Edward richting kantoor ging, liet hij me achter met twee schilders en een kleurenwaaier...Aan mij de keus om een kleur te kiezen voor het buitenwerk. Hippie lila? Of toch roomwit en Bentheimer zandsteen?

O verbazing...Ik ben om...ik koos grijs...antraciet Grijs. Als we dan toch die kant op gaan...dan helemaal!

Lijkt dat alleen maar zo?

Via de draadjes van het internet kom je soms eerder geweldige mensen tegen dan op een tochtig hoekje van de dorpstraat.

Deze week kwam ik via de onbedoelde gezichten man terecht op de foto site van Gertie. En ze is zo geweldig! Door haar kijk ik anders naar mijn stad. Langzaam deel ik haar liefde voor krullen , fietslogo's , de stropdassen van Gijs en de mooiste set... lezende mensen.

Hier een impressie van haar maaksels en dingen die ze onderweg ziet

En of het allemaal nog niet leuk genoeg is...leer ik via haar ook de weg  link naar de hogeschool sneeuwvlokken maken.   

Even de belangrijke dingen van de week tot nu toe;

1 Heb een nieuwe verslaving...plakjes van 1mm! voor op de boterham. Venz, venz, venz!

2 Sinds vorige week blijkt mijn familie groter dan gedacht dankzij Facebook. De eerste "toen niet erkende familieleden' melden zich via de online wereld. Oom blijkt onsterfelijker en virieler dan we al wisten.( daarover later meer). Wel een mooi gevoel.

3 Na veel geploeter hangt de foto tentoonstelling van de Amsterdamse fotowedstrijd "verliefd op Amsterdam" in Hotel Krasnapolsky. Een idee dat ik ooit bedacht in de wintertijd. Erg mooi en de eerste foto is vandaag al gestolen! Groot compliment dus.

4 Het huis schiet maar niet op. We wisten al wel dat kerst 2008 niet ging lukken. Maar sinds een goed gesprek aan tafel  gisteravond ben ik bang dat het eerder juni gaat worden...Domper.

5 Ik ben een ster! Ja..echt. Nee, ik ga niet K2 versterken maar wel www.meisjevandeslijterij.nl vermorzelen. Een soort moedermoord. Om met haar woorden te spreken; "dat kan toch niet...ik heb je groot gemaakt!" klik hier voor het echte verhaal.

6 En als toetje...het verslag van mijn eerste bezoek aan een modeshow ooit. Puur perongeluk. ik was in de buurt foto's aan het ophangen en toen...

Dit idee had ik al jaren. Een fotowedstrijd in Amsterdam met daarna een tentoonstelling.  En als die drang er is..dan moet ik het kwijt. Maar ja...hoeveel dingen passen er in xc3xa9xc3xa9n leven.

Gelukkig maakt het twitter netwerk samen sterk! Dus maakte @droombos voor mij een pracht- site www.verliefdopamsterdam.nl ,@punkmedia's Henk Jan Winkeldermaat, @Gnispen en @ikbendaf als juryleden, @rust een affiche om bij te kwijlen en is de opening door @RBaruch.

De site ging een paar maanden geleden online en toen gebeurde het...een tsunami aan foto's kwamen los. Mensen  trokken fanatiek de stad en en brachten de mooiste foto's mijn kant op. Niet te geloven! De teller staat nu op meer dan achthonderd inzendingen! De ene foto nog mooier dan de ander.

Vandaag de laatste dag voor de opening. Morgen hang ik alles op in het Krasnapolsky hotel...en dan kan ik weer iets wegstrepen van mij "Wil ik nog altijd een keer doen in mijn leven- lijstje".

He, he...geeft ook weer rust

pssst...natuurlijk ben ik van plan deze wedstrijd tot in de eeuwigheid door te laten gaan...deze zomer is er alweer een expositie in de Stopera ;-)

foto van Roos

Droomde ik het nu dat ik haar ooit heb ontmoet?

Springende kleintjes op de trampoline. Het nabootsen van een Unoxreclame bij Yukiko thuis... Volgens mij was het echt. Nooit kwam ik haar meer tegen in het echt...Ze leeft in een sprookjesachtige wereld hier ver vandaan. Met bomen tot aan de wolken, honderden kinderen in haar huis en een man die regelmatig naar Japan belt. Denk ik.

Ik zei de Roos zei ze....

En O.... wat een mooi liedje! En is dat nu haar kleintje of droom ik alweer? Luister goed naar de tekst. Gaat over het boek Vaderstad. Een autobiografisch verhaal van een vader. Over een meisje dat de eerste drie jaar bij haar vader woont. Dan verhuist haar moeder met haar vergoed naar Zweden. Ondragelijk.

Wat maakt me gelukkig?

Liefde, fikkie stoken, geginnegap van de kleintjes of juist hele diepe vragen, krantje lezen, bloggen, heel veel eten, twitter dag en nacht EN feest! Een huis vol gedoe en veel mensen aan een lange tafel.

Deze maand is het op de kop af twee jaar al dat ik net doe alsof ik niet in een rijtjeshuis woon. Ik negeer de verhuisdozen en doe net alsof ik de lekkende buizen en dekens voor de ramen niet zie. Het huis dat we bouwen is nog lang niet af ( zelfs geen dak).

Tot die tijd houden we ons adem in, ontvangen we niemand en leven we als een plant. Werken, rennen, werken, slapen. Ik durf zelf niet naar het nieuwe huis te kijken...omdat het pijn doet.

Sinds twee weken trek ik dat niet meer. Er moet meer leven in de brouwerij dus starte ik de FOOTOOOSJOP avond op de vrijdag. Samen klooien met foto's, chocolade en veel thee. echte mensen aan tafel in plaats van alleen maar in de computer.

Doel is elkaar slimmer maken met @Jeeem als strenge leraar. Nieuwgierig naar mijn eerste project ?

klik en zie hoe mooi Texel kan zijn...

Van alles te veel.

Ik heb vele slechte gewoonten.Daarom was 1 januari een mooie datum om een keer iets minder te doen. Minder laat werken, minder zwalken en zwieren, minder meer.

Een paar weken geleden kwam een combinatie van mijn slechte gewoonten hard aan. Echt hard. Airbag, vuurwerk, zielig paaltje en een geschaafde kin. Het was vier uur en ik kon het kantoor weer niet alleen laten. te moe en te daas.  Kxc3xa1deng!

Niets aan het handje maar toch.

Daarom ben ik wel blij met 1 januari. Ik mag met de auto niet meer de stad in en ga daarom elke dag een uurtje fietsen. Niets is aan het toeval overgelaten. ik heb een fiets, een angstaanjagende muts en een afgetraind lijf.

Maar waarom dan juist nu elftedentocht weer?   

Gisteravond een mooie traditievolle kerstavond in Brussel.

Lieve vrienden die heerlijke gerechten toverden terwijl we nadachten over toen, nu en toekomst. De zoons van het huis lopen een kleine twee jaar voor op die van ons. Alsof ik in een glazen bol kijk. Elk jaar verbaas me over de wereld die me te wachten staat.

Dit jaar zag ik dat langzaam de wegen scheiden. Onze Aalsmeerse mannen zijn honkvast en komen niet verder dan Amsterdam Noord. De stoere mannen  die ik gisteren weer zag waren anders. Deze wereldbewoners van tien en elf voelen zich overal thuis. Alle landen zijn hun speeltuin. Praten thuis Nederlands, dromen in het Engels en praten met vrienden Vlaams. .

Alsof het niets is. Stoere mannen.Daarom voor die van mij maar dit leuke spel gekocht. Ook leuk voor grote mensen na drie flessen wijn.

Hier alvast een schot voor de boeg. 

Documentaire over een tienjarig Amsterdams volksmeisje. Johan van der Keuken ontmoette Beppie toen ze op zoek naar buitenlandse postzegels bij hem aan de deur kwam. Hij besloot een film over haar dagelijkse leven te gaan maken en volgde Beppie tijdens gebeurtenissen die voor haar belangrijk waren. In de voetsporen van Beppie beleven wij haar grote en haar kleine avonturen: belletje trekken, patat eten, op school, de intocht van Sint Nicolaas, bij de kapper, in het badhuis, op bezoek bij opa en tante Miep en kerstfeest bij het Leger des Heils. Haar commentaar geeft onverbloemd Beppie's visie op leven en dood, op de televisie, op de liefde en geld weer. De film maakte van Beppie een tijdlang een "ster". Naast Johan van der Keuken deed ook collega-fotograaf en filmer Ed van der Elsken het camerawerk voor de film.

35 min, 1965
Johan van der Keuken
Ed van der Elsken

WWW.PVHFILM.NL

Ik zie haar de laatste week veranderen in een stout kind van elf.

De laatste voorbereidingen worden gemaakt. Nog wat laatste telefoontjes en mailtjes. Wie komt wel, wie durft niet? Over een week is ze zestig en dan zit ze met al haar schoolvrienden en vijanden van toen in de kroeg. Zelfs de meester komt. De meester die uren door haar is opgesloten in de kast.

Ja het gaat heel gezellig worden!

Ook mijn moeder zit op Hyves...waar gaat het heen met deze wereld? from annamariaheeftgelijk on Vimeo.

Er zijn gewoon een paar logs waar ik txc3xa9 dol op ben.

Merel Roze is er xc3xa9xc3xa9n van. Haar gedachten, haar foto's neem ik mee in mijn hoofd. Ze drijven naar boven op momenten dat ik ze vergeten was. Een stil bos, een fiets vol bloemen, een toren die mist in de mist.

En dan dit...wat een geweldige manier om je boek te presenteren.... Op het puntje van je stoel wacht je het volgende beeld af...er zit ook een winnaar bij...zie je welke?

Daar stond ik donderdagochtend vroeg.

Metershoge hakken, overtolligge rollen in een klein paars jurkje gepropt. En dat alleen maar omdat ik Maria heet. Hou het kerstnummer in de gaten..verschijnt 3 december. Ik ben die vrouw die lijkt op die Roemeense chick uit de relax industrie.

Mijn lievelingslamp voor een habbekrats; ontwerp Marcel Wanders

Ik bezocht vandaag met hartsvriendin Marjan de woonbeurs in Amsterdam RAI. Een sukkelige poging om me een beetje te bemoeien met het nieuwe huis. diep in mijn hart weet ik toch wel dat Edward er iets moois van gaat maken. Mijn taak is ervoor te zorgen dat het niet te veel gaat lijken op de wachtkamer van de tandarts. De rest gaat vanzelf ;-)

En toen zag ik het licht...deze heerlijke lamp. Precies wat het huis nodig heeft. Met een beetje sparen red ik het in 2014. ...

Eigenlijk hoefde er niets te veranderen...het was al mooi.

DE WOONBEURS FOTO"S 

Amsterdam RAI. Je weet wel...dat gebouw waar je vxc3xa9xc3xa9rtien euro parkeergeld moet aftikken.

Niet dat ik daar moeite mee heb hoor...ik geloof dat uitgeven dxc3xa9 manier is om de economie er weer bovenop te krijgen. Stipt om tien uur storte ik me in de wereld van de opblaasbare blanken, plastic vloertjes en de lange rij voor de koffie stand.

En weet je wat me opviel? Het stikte er van de xc3xa9xc3xa9n-eige tweelingen. ze waren overal. M/V, M/M ,V/V in spiegel beeld...hier een greep

Let op het groene detail.

En dit was op de valreep de mooiste;