Triest werd ik ervan.
De afgelopen twee dagen verzorgde ik een cateringopdracht. Tijdens het wachten had ik uitzicht op een moeder aan de bar. Moeilijk te begrijpen. Iemand van mijn leeftijd, werkt als lerares op een school en dan vanuit het werk...hup de kroeg in.
Haar dochter zag ik buiten verveeld in haar uppie tegen bladeren trappen. Het was inmiddels al bijna 7 uur. Ik gunde dat meisje zo een moeder die minder wazig uit haar ogen keek.
Hoe kan iets nu sterker zijn dan de liefde die je voelt voor je kinderen?
Vanavond stond ik op het punt om naar mijn auto te gaan en zag ik haar weer aan de bar zitten. Links en rechts van haar smoezelige dronkenlappen, al aardig getekend door jarenlang drankgebruik.
Ik slikte even en liep naar haar toe: " Are you English of Nederlands? Ik zag je dochter gisteravond alleen buiten spelen. Lief meisje is dat. Koesteren hoor!"
Ze keek me lachend aan en bedankte me.
WAT BEN IK EEN LAFAARD EN BEMOEIAL.
