Natuurlijk moet hij niet mokken want hij heeft net een stoute vakantie met de mannen in Zuid-Frankrijk achter de rug.
Maar hij heeft ook een beetje gelijk. Voordat ik de deur vanavond achter me dicht doe hoor ik hem nog zeggen "Veel plezier. Ik blijf wel weer de hele avond thuis." Ik ben vaak weg...heel vaak. Soms wel elke dag. Vaak wel elke avond. Week na week.
Zo anders dan vorig jaar toen ik vocht om het bestaan van dit nieuwe avontuur en de jongens elke dag uit school zag komen. Inmiddels nu al met vier man sterk elke dag op kantoor en het stopt maar niet.
Elke dag bonkt mijn hart uit mijn lijf van geluk en heb ik vlinders in mijn buik. Vorig jaar was alles zo anders...keuzes. Ik weet dat de jongens het goed hebben, maar het is heel moeilijk.
Gelukkig is het volgende week avondvierdaagse en praat ik weer bij. En die bedrijfsuitjes gaan ook wel weer voorbij en dan is er meer rust in de tent.
