Tuurlijk snap ik het wel.

Snoeien is groeien.

Vorige week was ik TWEE keer in Frankrijk. Toe maar!

Eerst voor de verjaardag van mijn schoonzus Bea. Ze werd 50 en we gingen allemaal terug naar haar jeugd. Er volgde een totale onderdompeling in het Franse bestaan. Ik proefde het echte leven van het plaatsje Angers.

Wat viel mij op? Natuurlijk de historie maar ook de absolute traagheid en het contact zonder afleiding. met afleiding bedoel ik internet en het mobieltje staren. Een feest in Angers is van 12 uur in de middag tot 12 uur in de nacht met nul mobieltjes en veel gebabbel en heel veel kauwen. Ik herhaal het nog maar een keer: Weinig mobiel staren. Zelfs bijna niets!

50 uur reis
Ma het feest in Angers had ik later die week mijn traditie met Blonde God. Elk jaar gaan we 50 uur op stap naar het zuiden van Frankrijk. Vijtig uur! Dat is inclusief reistijd en slaaptijd. Het werkt echt! Die 50 uur voelen zo als twee weken weg. Net lang genoeg.

Ik zie in die paar uur zoveel smaak, stijl om mij heen. Heel inspirerend. En alweer die hyperfocus. Mobieltjes nul. Lopen ze achter of juist voor? Mijn idee: de wereld daar is vol kleur en de zon is te fel om op je mobiel te staren. De face down-generation is daar gewoon bijna niet nodig.

Goede voornemens
Na die 50 uur kom ik altijd terug met een lijst goede voornemens. Dit jaar was deze lijst heel kort. Het lijkt wel alsof ik mijzelf extra wil beschermen. De uitkomst van drie dagen risotto eten op het strand was maar één zin: De strijd tegen middelmatigheid.

Strijd
Middelmatigheid is soms goed. Het heeft regelmaat, het gaat voorwaarts en heeft geen diepte of hoogtepunt. Het is o zo verleidelijk voor de luiaard en de niet-durfmens om voor de makkelijke weg te gaan. Met middelmatigheid kun je bochten afsnijden, je voet van het gaspedaal halen en kiezen voor goed genoeg.. Dat ga ik niet toelaten.

Dat gaat mij nooit gebeuren!

Mijn held hierin is Benjamin Franklin. Hou van zijn bijzondere levensloop. Hij rekte voortdurend zijn eigen kunnen op. Eén van zijn de methodes was een streng levensregime met een eigen ritme. Zo zag zijn dag eruit.

achtergrond Benjamin
Benjamin Franklin geboren op 17 januari 1706 speelde een ontzettend grote rol bij de onafhankelijkheid van Amerika en de totstandkoming van de Verenigde Staten.

Hij was hij een begaafd schrijver, wetenschapper, uitvinder, boekdrukker, postbeambte, moralist, staatsman en maatschappelijke activist. Hij vond onder andere de bliksemafleider, de leesbril en de glasharmonica uit.

Een duizendpoot moet wel efficiënt omgaan met zijn tijd. In zijn autobiografie staat een overzicht van zijn persoonlijke dagplanning. Wat blijkt? Hij was een 9-to-5 man, hij nam de nodige tijd voor zijn lunch (2 uur),  nam ’s avonds de nodige tijd om zaken op orde te zetten en hield trouw vast aan een nachtrust van 7 uur.

 

Daar komt zijn dag:

1. Groet de dag: Bij de start van elke dag vraag Franklin zich af welke goede dingen hij die dag zal doen. Kortom, hij staat bewust even stil bij de zaken die hij tijdens de dag zal aanpakken. Met veel enthousiasme en ‘goesting’ ging hij zijn dag tegemoet. Dit is een goede manier om de dag je eigen te maken, in plaats van hem zomaar te ondergaan. Pluk de dag!
    
2. Neem een lange lunch: Elke middag trok Franklin twee uur uit voor zijn lunch en ‘me-time‘. In de meeste jobs tegenwoordig is dit een halfuurtje, een uur maximum. En dat is vaak vrij krap. Doordat Franklin elke middag bewust een lange break nam, had hij minder stress om binnen een erg strakke tijd te lunchen en eventueel persoonlijke dingen af te werken. Zijn lunch was trouwens écht vrije tijd. Een moment in het midden van de dag om even tot rust te komen en de gedachten te verzetten. Een moment om even op krachten te komen voor de rest van de dag.
    
3. Laat het werk op het werk: Op het einde van elk werkdag zette Franklin ‘de dingen op zijn plaats’ vooraleer hij de tijd nam om te ontspannen, om naar muziek te luisteren of met anderen te converseren. Je kan letterlijk dingen op zijn plaats zetten. Maar je kan ‘putting things in their places‘ ook in figuurlijke zin benaderen. De stress en de zorgen van de dag een plaats geven en opzij leggen voor morgen.  Hoe dan ook, door dingen (letterlijk of figuurlijk) op zijn plaats te zetten benadrukt hij het einde van de werkdag.
    
4. Neem afscheid van de dag: Net voor Franklin ging slapen stond hij volgens zijn planning nog even stil bij zijn dag. Net zoals hij enthousiast de dag tegemoet komt, staat hij even stil bij successen en uitdagingen van de dag. Ook op die manier ‘plukte’ hij de dag.
    
5. Het belang van slaap! Een consistente nachtrust is essentieel om energiek en gezond te blijven, en dat besefte Franklin maar al te goed. Daarom hield hij trouw vast aan een nachtrust van 7 uur, élke nacht opnieuw. (veel adolescenten en volwassenen slapen tegenwoordig véél te weinig.) Doordat Franklin zijn nachtrust plichtbewust een plek gaf in de planning, werd het ook veel moeilijker om zomaar uit te stellen.

Wat leer ik hiervan?  Focus zorgt voor scherpte en helderheid.

Wat wil ik? Wat moet ik snoeien? Even een hele dag over dromen.