We vetrokken van 'landje' naar 'landje'. De grond was nog rijk. Geen barst , bijna geen hagedis gezien. Toch heel anders dan in mijn herinnering. Een avontuur dat wel in mijn geheugen stond gegrift maakte Arthur en Alexander gelukkig ook nog mee: achterop het karretje bij Ome Jantje!
We zijn nu al weer een paar dagen thuis. Langzaam verval ik weer in oude gewoonten. goede voornemens vervagen. Te lang werken, te kort dag voor eenvoudig geluk, tijd tikt snel.
Ik moet proberen het gevoel van daar te behouden. Rust, focus en langzaam aan. Ik ga het proberen. Over een weekje krijgen we de sleutel van het nieuwe huis en kan de verbouwing beginnen. Nog een druppel in de emmer.
