Soms ben ik blind en dom.
Tijdens het avondeten ging de telefoon. Nieuwsgierigheid won het van de huisregel en ik nam snel op. Nieuws over de verkoop van ons huis.
Middenin het gesprek hoorde ik een ingehouden snik links van me. Al pratend keek ik naar beneden en zag een paars hoofd met vochtige paniekogen. "Mama, ik wil niet weg". Een weexc3xafg gevoel kwam bij me op. Wat stom van me! Plots herinnerde ik m'n eigen pijn in mijn buik zodra mijn vader weer begon over verhuizen naar Italixc3xab. De melancholie waarop ik onze woonboot bekeek, alles zou er binnenkort niet meer hetzelfde zijn.
Het duurde een toetje lang, voordat we Arthur hadden overtuigd dat wij belangrijker zijn dan het huis waarin we wonen. (of stopte hij met huilen omdat we beloofden dat hij in het volgende huis een eigen computer zou krijgen?)
Reacties op GEBROKEN HART
Rob 22/03/2006 | 22:04 uur
Waarom gaan we eigenlijk verhuizen ? :?
@ Rob ...ja dat hoorde ik ook aan tafel.
mack 22/03/2006 | 22:30 uur Allebei. Maar vooral de computer.
Als de dag van gisteren zie ik hem voor het eerst uit zijn nieuwe school komen. Dikke tranen biggelden over zijn wangen" Ik wil naar huis mama" en hij bedoelde echt niet het nieuwe huis. Ik ga nooit meer verhuizen als mijn kinderen niet willen
Och zo'n knulletje. Hij gaat verhuizen om dezelfde reden als waarom hij hagelslag op z'n brood krijgt en geen pindakaas: omdat jij het erop strooit. En dat is prima.
Over vijftien jaar mag hij zelf kiezen. (iets anders is het als jullie van die neuroten zijn die drie keer per jaar verhuizen vanwege innerlijke onrust - ik had zo'n tante. Dan moet je hulp zoeken. Maar dat lijkt me in jullie geval niet aan de orde. Bevrijd dat kind uit het gehucht, en snel!)
rob 23/03/2006 | 10:39 uur Om eerlijk te zijn. Als ik nu uit mijn huis zou weg moeten, weet ik ook niet of ik het droog zou houden...
Dit wil je niet lezen: ik heb het vele verhuizen in mijn leven elke keer weer als 'ontwortelen' beleefd. Ik wijt ook al mijn neuroses, angsten, psychische afwijkingen en gedragsstoornissen aan de verhuizingen. Kortom: vooral doen, dan hebben jouw kinderen later ook een goed excuus! :D 8)
De kinderen vonden het ook vreselijk dat we gingen verhuizen. En nxc3xb3g steeds missen ze hun oude school en vriendinnetjes. Ze brengen het ook steevast als verwijt. Tsja..
Jenni 23/03/2006 | 13:54 uur Achos, arm kereltje. Hopelijk zijn ze er snel overheen als ze zien hxc3xb3e geweldig hun nieuwe huis is. (Althans.. ik neem aan dat het geweldig is. Je verhuist toch om erop vooruit te gaan, tenslotte.. hopelijk zien je kinderen dat ook zo) Wat Marina schrijft over neuroten die vaak verhuizen vanwege innerlijke onrust: ik had zulke buren. De laatste keer zijn ze verhuisd omdat de jongens die wel eens op de hoek van de straat stonden te hard praatten. Tja....
Erik 23/03/2006 | 14:40 uur Die computer zal wel geholpen hebben maar ik heb wel te doen met het mannetje. Toch zal een kind in een gelukkig gezin zich ergens anders ook weer snel thuis voelen.
Von 23/03/2006 | 19:29 uur Ik kwam er vorige week achter dat ik in mijn leven al 13 keer ben verhuisd [en dat waren ze eigenlijk nog niet allemaal] Dat is om de 3,15 jaar. Best vaak. Mijn ouders wilden gaan emigreren maar ja, ik had een vriendje en was verliefd en wilde hier blijven natuurlijk. Tottt ze me alles nieuw beloofden: nieuwe stereo-installatie, een tv op de kamer, slaapkamermeubels. Ik was meteen om.
Jolie 23/03/2006 | 20:24 uur Het arme joch... Moeten ze ook naar een andere school? Dat zal ook wel lastig zijn (if so..) Aan de andere kantt, als het bij 1 x blijft...?
En wat Polderzilver schrijft, is misschien een goede tip voor mij, altijd handig zo'n excuus, kzal die kaart ook eens uitspelen 8) ;)
@ Erik dank je wel, daarom weet ik wel dat het goed komt
@ jolie, ja ook naar een andere school, maar zover is het nog niet.
Arthur 23/03/2006 | 21:56 uur
Wacht maar tot ik groot ben....................
@ Von mijn ouders gebruikten die truuk ook vaak. heb er daarom een slecht gevoel over
@ polderzilver ondanks al je geestelijke handicaps ben je erg prettig, dus heb ik je reactie toch maar gelezen :P
@ marina ik vraag altijd of hij hagelslag of pindakaas wil...fout dus. Hij huilt bv om vriendjes die hij gaat missen terwijl die (grote) buurjongens maar eens in de twee maanden langskomen, de kleintjes opzij duwen en zich stoprten op het speelgoed :?
@ Yukiko hoe oud waren ze toen je verhuisde?
Zes en vijf en Jessai was xc3xa9xc3xa9n, maar die weet het niet meer.
Pien 31/03/2006 | 14:25 uur
Ieder kind moet minstens xc3xa9xc3xa9n keer in zijn leven verhuizen, al was het maar om te leren dat het elders ook leuk is en dat je op een nieuwe school weer nieuwe vriendjes maakt!
Anna-Maria 31/03/2006 | 21:39 uur
Dank je Pien, doet me goed.
