Het was lekker om wakker te worden als superheld. Gisteren werd ik beoordeeld en doorgezaagd. En het was een vette 7,5! Dus vanaf nu ben ik Digitale Marketeer. En dat is echt lekker wakker worden. Zo lekker zelfs dat ik de dag ga ploggen. NU! ( ploggen =photobloggen, idee van oerblogger 10inc)
Klaar voor de dag? Ik ook!
Vandaag ga ik naar kantoor Amsterdam. Het is blote benen-dag en alles ruikt naar zon en lente. Verbouwing is bijna voorbij. Het was een rare winter. Het Puur Amsterdam kantoor is geen seconde dicht geweest maar daar was veel kunst en vliegwerk voor nodig. Vandaag is het tijd voor de plinten. Dus bijna af! Bijna saai.
Ik parkeer altijd bij de oudste boom van Amstelveen en neem dan tram 5. De meest on-Amsterdamse tram. Keurig netjes.
Ben er! De stad slaapt uit vandaag. Het is heel rustig. Vandaag blijft het broeierig warm tot laat dus niemand beweegt vroeg.
Laatste dag van dit ouwe beestje. Vandaag wordt ze vervangen door tweede leg. Flink veel kilometers gemaakt en hele huizen aan spullen van A naar B gebracht. Scheelt echt acht hernia's.
Kijk dát is dus irritant. Wat nou 7?
Ja! Ben er! Plint en Puur-land.
Hoog!
De plek waar mooie dingen worden bedacht. Ik ben met mijn werk. Mensen blij maken is goed voor je ziel. Goedemorgen Jordy en Wendy.
Heee Rutger! Hoe gaat het?
Jeremy, bonk van een vent, is vandaag flink dus de pineut vanwege hooikoortspluisjes overal. Gaat het een beetje?
En dan slurpen de schermen onze aandacht op. En de telefoons. Dingen bedenken, dingen regelen. Het mijzelf niet makkelijk maken.
Dat is lief... kadootje van Puur Trainster Chantal Dentro. Ik was al bijna vergeten dat ik vandaag superheld was. Ja!!
Dit is zo bizar. We hebben een vrouwen en een mannen lunchtijd. Niet elke dag maar wel vaak. Oorzaak? Geen idee...
Vergaderplek is vandaag nu ook beplint en bestangd. Leunt fijn en wel zo veilig.
Nieuwe vergaderplek gaat The Living heten en ik koos houten tafels. Opklapbaar was handiger maar dit is gewoon beter. Voelt stabieler. Als je vergadert zijn al zoveel dingen los-vast. Dit geeft grip.
Weer een mijlpaal. Vanaf vandaag is het balkon troepvrij... Lunchen met een view. Maar hoe maak ik het hier gelikter? Heb jij een idee? Planten?
De dag is over. Ik mis je nu al Amsterdam.
Dat is tof! Niet vergeten! Vijf juli een stRaarfeest. Weet ik eindelijk wie mijn buren zijn.
Whoesjh naar huis.
Oh dat handje. Thuis ben ik er voor zoons ook met dat handje. Maar langzaam wringen ze zich soms los. Maar ik ben er als ze even dat handje weer willen. Bij plogster Wendy Amelie las ik dit. Zo mooi! Mijn zoons zijn de pijlen. Ik ben maar de boog.
"Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochteren van 's levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel zij bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Jij moogt hun geven van je liefde, maar niet van je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Jij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is."
MOOI MOOI MOOI!
Daarvoor ploeter ik elke dag.
