Alexander's handgebaren werraadde een Zuid-Italiaanse opa.
De eerste schaakles verliep precies zoals ik dacht. Hij gebaarde woest en spoog zijn gal over het grote onrecht.Een mooi proces om van dichtbij mee te maken.
De laatste partij vanavond eindigde fataal. Alle andere kinderen waren allang vervangen door grote kinderen van rond de vijftig. Alleen Alexander speelde een bloedstollende marathon partij tegen de zoon van de leraar.
De laatste seconden van Alexander vlogen om.Tik, tik, tik. Eerste keer met een tijdklok en totaal vergeten de klok om te zetten naar de tegenpartij. Stom, beginners domheid...Verloren dus.
Tik, tik, tik. Ik zag bij elke seconde.Alexander's hoofd veranderen van kleur. Eerst babyroze en toen bloeddorstig rood. Precies zoals ik dacht. Dit is zijn sport.
Over twee weken weer.
