Soms ben ik mild en zonnig. Gisteren was ik wild en woest.
Een genante afspraak zorgde ervoor dat ik echt zin had iets totaal in elkaar te trappen. Gelukkig zie ik dan weer de zonnige kant en zorg voor een plezierig vervolg van de dag.
Ik was in Amsterdam-Noord, en nam mijn oma op sleeptouw. Op naar het land van Palingpop en zwart geld: VOLENDAM. Ik heb al eerder over mijn oma geschreven. Een Amsterdamse ex-hooligan met grote mond en klein hart. ik zie haar veel te weinig. Ze heeft geen auto en ik woon in het gehucht.
Het werd een oer-Hollandse middag met foto's in klederdracht,bakken snert en pannenkoeken voor de kleintjes. hoogtepunt was een gesprek met een Belgische vrouw met haar hondje op de dijk.
Mijn oma heeft al twee mannen overleefd en is na 38 jaar poedelbezit, gescheiden van haar "DOLLY". Bij het schuifelen op de dijk zagen we hen zitten: Beige poedel en grijs vrouwtje. Naast hun een net niet levensgroot beeld van een Volendamse visser.
De hond was een replica van het hondje dat mijn oma zo mist. Het werd een emotioneel gesprek tussen mijn oma met haar harde Amsterdamse klanken en de onbekende dame met de zuidelijke tongval.
