AMSTERDAM NOORD, JULI 2006.
VIJGENOOGST VAN MIJN VADER ANTONIO GIANNATTASIO .
BOOM MEEGENOMEN UIT HET VERRE ZUIDEN VAN ITALIE.
Amsterdam maakt me wakker en doet me dromen.
Ik ben het resulltaat van een verlegen Italiaanse gastarbeider en een Jordanese met een grote bek. Ze zagen elkaar en lieten elkaar nooit meer los.
Amsterdam Noord is mijn buurt. De van der Pekbuurt met straten vol kabouterhuisjes , ooit gebouwd met alle goede bedoelingen. Lange dijken met rijen woonboten en huizen van hout. Supermarkten vol stoere vrouwen, versierd met watergolf of doek.
Ik voel in Amsterdam Noord de stad van weleer, zonder poeha of yupgebral. De rauwe waarheid is overal, of je het wilt zien of niet.
Natuurlijk zal het vlug veranderen. De wolkenkrabbers komen dichterbij en de snelle filmmensen knabbelen aan dit rafelrandje van de stad. De echte Noorderling intergreert of wordt onderwerp van een reallife soap.
Ik geniet nog zachtjes van de rode bakstenen en zie in een middag meer puurheid dan twee weken thuis.
Mij overkwam namelijk hetzelfde als mijn vader: Ik werd verliefd op iemand van ver... zodat ik nu mijn dagen slijt tussen koeien en Vinexwoningen.
Ver van de stad die mijn hart doet zingen.
Reacties op NOORD AAN HET WOORD
Allereerst: meid wat een heerlijke vijgen! Het water loopt mij in de mond. Ook ik ben verliefd geworden op iemand van ver... Mijn dromen om terug te keren naar mijn vaderland waren ineens vervlogen. Ik ging overstag en nu woon ik in Drenthe...! Maar gelukkig dat ik ben!! :-))) Ik zou met niemand willen ruilen!
Waanzinnig die vijgen (Heeft je pa daar soms ook de lekkerste recepten mee?) Als je daar nu ook gewoond had, had je er nu niet zo ontzettend van kunnen genieten. Heerlijk toch paradijs op een steenworp.
Meiske, wat schrijf je dat schoon. En wat kan een mens thuis zijn in zijn/haar stad hxc3xa9, dat gaat nooit meer over.
ork 27/07/2006 | 00:07 uur
het echt houwe van een stad zit in de familie vandaag het allerlaatste lied bij het afscheid van ome kick was geef mij maar Amsterdam en echt polonaise liepen we niet maar toch het ging wel losjes naar de koffie en natte cake
AC 27/07/2006 | 08:16 uur hier een reactie van een rasechte Hagenese,
produkt van een indonesische moeder en een portugees/srilankese vader,
uit liefde naar Londen verhuisd.
xxx
Suus 28/07/2006 | 00:04 uur Volgens mij moet jij xc3xa9cht terug naar Amsterdam,heerlijk dat je zo'n thuis hebt. Ik heb het gevoel dat ik werkelijk nergens thuis hoor.
Jesca 28/07/2006 | 00:10 uur Mijn roots zijn op uiteenlopende plaatsen in Nederland, maar ik voel me verder wereldburger. Hoe meer ik reis, hoe meer ik besef dat ik me overal wel thuis zou kunnen voelen.
@ SUUS dat had ik vroeger ook, komt door al die landen in je hoofd. Je moet gewoon je eigen thuis ooit maken en dan komt er meer rust.
@ JESCA dat is beter dan het besef dat er maar een paar plekken op de wereld zijn waar je, je thuis voelt... Ooit twijfelde we of we voor een paar jaar naar DUBAI zouden gaan, dat had volgens mij een klein drama geworden.
AC volgens mijn verheug je,je op het nieuwe voetbalseizoen :-)
@ Sandra je maakt me nieuwsgierig
Hennie 30/07/2006 | 09:26 uur
Anna-Maria, Het is een genot om op deze weblog jullie leventje te volgen. Mooi om zo inderdaad alles vast te leggen. Mijn man Tom en ik hebben jou fantastische ouders, leren kennen in Egypte. Je moeder vertelde honderd uit van hun drie dochters en heerlijke kleinkinderen. Ook Pappa Antoinio is dol op jullie allemaal. Zij vertelde ons van het bestaan van jou weblog. Na de vakantie ben ik deze weblog thuis gaan lezen. Nu wil ik je graag mijn complimenten maken. Zo leuk en eerlijk als jij schijft. Zonder dat ik je ooit persoonlijk hebben gesproken of gezien, moet mij toch van het hart "Jij bent echt een kind van deze ouders" no nonsens geweldig. Je hebt er een fan bij.
Lieve groetjes, Hennie
edmantel 02/08/2006 | 13:25 uur
wat een prachtige foto's van Tonie en zijn zelf-gekweekte vijgen....! een echt stukje Zuid-Italie in Amsterdam-Noord en wat heb je het prachtig beschreven! Grote klasse!
Kusje van Opa-Daddy
@ Dank je Opa Daddy en Hennie
