Het was een mooie week. 

Trots.

Opvoeden wordt steeds meer Louis van Gaal-en. Voorbereiding en training is achter de rug. Nu gaan ze zelf het veld in. Soms mag ik protesteren bij de scheids  en bijsturen vanaf de zijlijn.

Ik werd zo geraakt door de woorden van de mentor van Arthur. Zelfs nu ik het typ voelt mijn hart lichter van trots.

Zo mooi zijn speech.

Arthur is een jongen met een bijzondere kwaliteit. Iemand die anderen op hun gemak laat zijn.

Omdat Arthur altijd zichzelf is, laat hij anderen zien dat ze dat ook mogen doen.
 

Op naar het volgende avontuur!
ps Jongste is ook over... op driehonderdste punt! Knap! We namen daarom het er deze week van.

Duimpie!