Oei...lelijk. Maar het is een begin.
Wakker worden. Ik poetste mijn tanden met een naaktslak.
Maandag is mooi. We beginnen gewoon allemaal weer opnieuw.
Vandaag op kantoor leuren. Zo laat al? Dan moet ik snel naar Amsterdam! Negen uur eerste afspraak.
m/v? Ik kwam er niet achter.
Iemand maakte tram 5 extra lente achtig.
Het is weer tijd voor het grote raadsel... Wie gaat er vandaag op DE STOEL zitten?
Een gaper.
En een slaper.
Trotse familie is eigenaar.
Hé Germain! wat is dat? Puuuuuzelen tijdens werktijd?
Aan de slag. Vandaag de laatste sollicitatie gesprekken. Zwaar traject. Veel oprecht goede mensen.
Drie goede gesprekken later is het plotseling alweer tijd voor lunch. Nou moe?
Ja dat zie je goed. Nét boven mijn werkplek valt binnenkort 3 ton bouwmateriaal naar beneden.
Laatste sollicitant. Wil niet herkauwen en mensen lang laten wachten. Dus ram ik alle slecht nieuws gesprekken er in één keer doorheen. Voel me daarna zo onnoemlijk ellendig. Ga maar een rondje lopen. Misschien spot ik nog een hoed die mij en jou blij maakt.
Dames van het Begijnhof zijn mijn overburen. Op visite.
Mijn hart blijft zwaar.
Plek van Figaro Pasquale wordt een Hollands dis-restaurant. Als hij dat geweten zou hebben...
Ziet er wel ambachtelijk uit. Daar hield Pasquale wel van...
Snel verder richting gezelligheid.
JAAAA! Vrouw met hoed maal twee! Gelukkie. Rechterdame onder dwang.
Lastig.
En nog één! Een echte vos!
Tot nu toe bijna 100% unanieme respons op de vraag:"Draag je altijd een hoed" Bijna iedereen roept JA!
Lieflijk.
Altijd geven.
Waarom V&D het niet gaan redden? Hierom!
De uitzondering. Deze lady draag normaal nooit een hoed.
Patattenrij.
Snel weer naar kantoor. De lijst roept.
Kán het niet laten. American Book Centre is geweldig. Even binnen loeren.
Dode bomen land.
Bijna was ik de echte wereld en mijn zware hart vergeten door dit boek. Absoluut fascinerende plattegronden. Wauw.
Pagina na pagina. Fantastische kijkjes. De stad als aaneenschakeling van herinneringen en verwachtingen, vormgegeven in schitterende fantasiekaarten <- KLIK woorden van de Volkskrant.
Ik móest hem bespringen. Oorwarmers én pet. Roep maar! Welk land?
Terug naar kantoor. Gaat weer beter. Zoveel goede sollicitatie gesprekken. Mag maar één kiezen. Héél misschien twee.
Stap, stap.
Game om bij de deur te komen.
The PLOGLADY is home...
Even iets flansen. Seizoen barst over een maand los. Wil dit jaar de leukste groep Puur* Spelmakers ooit.
Ja...stukken beter. vacature staat op Puur events facebook gehannes...
De stad verkleurt. Nog even een uurtje doorwerken.
Blij om. Anders had ik dit gemist. Mijn uitzicht blijft belachelijk mooi. Wen er maar niet aan.
Terug naar huis en haard. Ik plak mijzelf achter de trambestuurder en staar naar DE STOEL? Wie o wie?
Twee hertjes dus.
Bijna daar. Maar, maar... dat is toch de gaper van deze ochtend (scroll snel naar boven voor ja of nee) Waarom zit hij dan niet logisch op dezelfde stoel?
Past wel bij de dag. Ik geef de dag een 6,2
