Kukelekúúúúú. Wakker worden! Porto dag twee! Goed geslapen? Was gisteren een fijne volle dag. Ben nog compleet in cultuurschok. Porto in vier dagen is fijn. Een hele dag om te wennen. Een hele dag om te beleven..Een dag van totale saaiheid en de laatste dag om alles te waarderen. Hoe is het weer vandaag? Nog steeds zo stervenskoud?
Ja! En het regent! Ideaal om lekker op de fiets te stappen. Ben toch een bikkel? Ik werk keihard voor deze travelblog. Dat weet je toch?
We zijn blij en goedgemutst. De beveiliger vroeg nog of hij mee moest... Ik smiespelde: "Niet nodig. Ben vandaag even undercover". Wat is het plan vandaag?
Niet echt een plan. Geen route. Geen reservering ook. Gelukkig heeft de fietsverhuur in Porto twee mooie 'Dutch Bikes'. En tips! Gewoon de brug over, naar rechts, visje eten bij Pescador. En met de pont terug. Klinkt prettig. Klaar voor de start?Is.....AF!
Eerst die heftige stalen brug over. En dan bedoel ik echt heftig. Twee lagen... wij passeren de rivier de Douro over de beneden-laag.
En kijk eens daarboven. Niet normaal! Deze brug is de trots van meneer Gustave Eiffel. Jawel... dezelfde man die ook een tijdelijke toren mocht bouwen in Parijs. En die staat er nog steeds! Lees net dat de Maria Pia- brug een enkelsporige spoorbrug is. Vergeet dat niet nonchalant te roepen als je in Porto op deze brug staat. Met de liefde van je leven. Echt... hij of zij smelt ter plekke. Oh...nerdy talk....
Whoesj! Op weg. Goed uitkijken. Het is april...Porto mensen zijn nog geen horden toeristen op de fiets gewend. Klik! Zomaar wat rits rats impressies met losse pols schieten vanaf mijn zadel.
Wat kinderarbeid onderweg.
En een mannen knutselclub in de openlucht.
Opvallend...mannen houden niet zo van regen hier. Watjes.
Dit is gaaf! Dit is heerlijk! Vrijheid!
Weg van het geklim, berg op, berg af. Snelheid maken!
Ideale plek voor een moorddiner!
En de moderne Porto variant van Paas eiland. #Iseefaces
Ja!!! Eerste stop! We hebben de lunchplek gered. Pakweg half uurtje trappen... We zitten in een totaal andere wereld. Kinderen kijken verschrikt naar onze fietsen en kruipen weg bij mama.
Tof! Er is markt! Huh? Geen schortjes hier?
O, gelukkig. Daar zijn ze weer!
Cool! Het dorp heeft haar eigen wasplaats.En stormbestendige waslijnen voor het hele dorp!
Hoe slim is dat?
Eerst even snel wat happen. Het is koud en we hebben niet ontbeten. Ja... Por favor. Op dat broodje. Stukjes ja... Hak hak. We maken rare gebaren...met tegenzin en onbegrip maakt het meisje een soort van broodje ham.
Niet te harden! Onkauwbaar! Mijn theorie: Dit was ham dat nog moest uitdrogen... denk ik. Hoop ik. geen idee. Droog brood dan maar.
Even weer in het zadel en verder trappen. Op zoek naar een warm bord eten. Pescador zei de dame van de fietsverhuur. Waar ben je Pescador?
Even vragen en een croissantje eten op plastic stoelen buiten....In de regen. BAM! Gelijk samen gesprekken over leven en dood. Ja, dat doet reizen met je. Beetje afstand van huis en hectiek. En hoppa! Al je onverwerkte ellende komt tevoorschijn uit ondiepe krochten van je ziel. Regen en warme tranen op mijn gezicht. We nemen de laatste weken van mijn oma door. Stap voor stap. Romantisch is anders. Maar wel nodig. De mens is raar.I
Ja! Dát is het! we gaan als FBI-honden gewoon op de geur af! BBQ tijd bij de Pescador. Snel aan tafel.
Buiten is het doodstil. Binnen alle generaties samen aan het kauwen. Mooi geluid.
Zo. Even zitten. Pats! Gelijk borden vol Teenage Mutant Turtles pootjes op tafel. Gratis! Dus dan ben je verplicht als Hollander om het te proberen. Toch?
Niet? Liever de gratis garnalen dan maar?
He! Hier ook een oma...
Oef! Veel en lekker. Porto variant van fish en chips.
Neuh...geen toetje. Onze pont wacht!
Wacht! Wacht! We komen er aan! Damn...het is echt spekglad hier.
Prachtig bootje. Ziet er wel solide uit om de Douro over te steken!
Ja hoor! Ronde Porto-vrouw roetsjht van plank aan wal naar beneden. Schipper had graag zijn tanden bloot gelachen. Zit er niet meer in.
Ahoy!
Mooie skyline. Met brug! Wat was de naam ook alweer van die Eiffel-brug? Nou? Even goed opletten ja!?
Blij! ik heb water, een boot en mijn blonde god. Dan heb je toch geen zon en bikini nodig?
Touchdown Porto.
Dag leuk dorpje daar! Voelt alsof ik terug kom van de jaren zestig... en nu weer terug ben ik. Ja... als welk jaar voelt Porto? Ik zeg 1981.
Er is rust, familiegevoel. een ietsiepietsie facebook en mobiele telefoons. Maar vooral echtheid en langzaam leven. Bijna geen scooters. Geen haast.
Wel zeemist.
En funvissers. Volgens Edward is dit geen fun...maar brood en vis op de plank. Wat denk jij? Wat nu? Ja... dát is leuk. Even een filmpje voor thuis schieten.
Hup. Snel weer door. Het is k-k-koud!
Boek-tijd. Wat ik lees? Ben de laatste tijd helemaal dol op George Lois. HELD! Ik vreet elke letter van hem. Online en offline. Blonde god leest Ventoux van Wagendorp. Mijn cadeau en schot in de roos. Ik ken hem.
Hoe zou het hier zijn met zon? Over een paar weekjes?
Snel weer terug naar ons AirBnB plekje. Opwarmen. Vanavond naar het theater!
Sinister mooi.
Nee...dat is niet onze brug. Die is verderop. hier heeft de pont ons overgezet.
NEEEEEEEEEEH!
Gered! Slappe ketting. Fietsavontuur was goed. Aanrader!
Soms wat wiebelig eng langs de randen van de Douro. maar dat ligt meer aan mijn motoriek dan aan de route! Snel naar huis... theater wacht. #Plogsoap Porto is nog lang niet afgelopen! Hier dag één.
Ik sluit de serie af met een tiplijst. Dat beloof ik.
Ik ben travelblogger en plogger. De beste en leukste gediplomeerde gids in Nederland, fotograaf en snap de magie van internet.. Ook vul ik mijn tijd met een belachelijk goed evenementenbureau-> Puur Events. Twintig Puurders op twee kantoren en 50.000 klanten per jaar.
Ik twitter, blog en schreeuw hardcore en geef workshops mindmap, instagram en social media. Omdat ik dat kan.
