De prognose van de schoolarts was onverbiddelijk: 1 meter 78.
Een dikke 12 centimeter korter dan papa. Ik heb het maar niet aan hem verteld; hij voelde zich al beroerd genoeg.
De gordijnen half dicht, Dora op t.v. en een bakje naast de bank. Warme tranen en koude rillingen zorgden dat mijn creativiteit wegsmolt als een sneeuwbal in de Egyptische zon.
Vraag: Hoe zit het met jouw klanken... ?
Sinaasappelsap-Broodrooster-sleepbootkapitein.
Arthur had ze allemaal te pakken!
Alweer drijft er een vis ondersteboven in de kom
En nog wel de kleinste van de twee. Met veel bombarie uitgezocht, gekocht en te water gelaten. Ik laat het zwaard van Damocles nog even in huis bungelen. " Misschien heeft papa hem meegenomen?"
's Avonds op de bank begin ik (lafaard) over de verdwijning van de vis. Ik peil de gezichtjes op de bank tijdens Edward's uitleg. " De vis is in de vissenhemel jongens..."
Er breekt een triomfantelijke lach door: "Wat is die grote toch sterk hxc3xa9, Mama?"
Zo zie je maar de viskom is niet half leeg maar half vol.
