Een goed begin...
Gisteren was de dag compleet.
Dik ingepakt fietsten we door een rood gekleurd Amsterdam. Bij de verhuur was maar een zitje dus Edward en Arthur werden een rijdende circusact. (Kind in de jas, kind op het stuur, kind staand op de bagagedrager). Alexander bij mij achterop.
Vol spanning stopten we bij het Filmuseum. Zouden er nog kaartjes zijn? De namen van de wachtlijst werden afgeroepen in een halfvolle lobby. FAMILIE MANTEL? Ja, gelukt!
Na een bombardement van Winx, Pooh en D.D. was de toverlantaarnvoorstelling een verademing. De schoenen moesten uit (ook de vaders, slik) en we klommen in een heuse slee.
De praatjes bij de plaatjes kwamen van meneer Wim en zijn vrouw met hoge hoed. Meneer Wim was een menselijke versie van de reus uit H. Potter ( Hagar?). Net zo aardig en onwerkelijk tegelijkertijd.
De kinderen rolde 's avonds in bed en droomden over de ezel die Alexander met een veer mocht kietelen, waarna het bij toverslag toch weer ging eten.
Edward en ik droomden weg bij een gehuurde film: Amelie. Zoals ik al zei: "de dag was compleet!"
