Mijn geweten, mijn inspiratie, mijn rem, mijn reddingsvlot...Edward is mijn alles.
Hoe was het leven vergaan zonder hem? Ik denk dat ik dan nu ergens antikraak zou zitten, met een veel te korte trendy pony. Om me heen stapels boeken, een pc die altijd aan staat en ontzettend veel troep...huizenhoog. Maden in de vuilnisbak, muizen in de gootsteen en veel breisels omdat je dan nooit hoeft te strijken. Ik werk voor een bibliotheek en raam oude dia's in.
Maar wat wilde ik je nu vertellen? Vanmiddag kocht ik dit schattige schortje op de Bazaar van de Doopsgezinde kerk van Aalsmeer (blogverslag volgt)
En het helpt! Zodra ik het geborduurde geval omknoop verander ik in een rein persoon. iI poets , ik zie en ik doe. het is gewoon een wonder.
het geheim? Ik vertel mijzelf dat iemand ooit de tijd heeft genomen om wekenlang dat propere ding te borduren...dan kan ik toch wel even de tijd nemen om het huis mooi te maken voor iedereen?
Zucht...En de zakken zitten ook zo lekker...Nu maar hopen dat er ook glazen muiltjes bestaan voor mijn klompvoetjes...
