Al vanaf het eerste moment dat ik dit schema onder ogen kreeg haat ik het!
Bah en belachelijk.
Zie je hoeveel vierkantjes één mensenleven telt? Stom rotding. Met die stomme pijltjes en voorspelbare situaties. Bah. Ik wil helemaal niet dat dit eindig is. Het leven is te leuk.
Wat ik met al die komende vierkantjes ga doen?
Ik ga het volproppen met kwaliteit en heel veel liefde. Op het einde is dát namelijk wat je je herinnert.Oh...en natuurlijk de enge, spannende, akelige, klots-oksel momenten.
Dat is ook voorspelbaar.
Wat dacht je dan? Die blauwe enveloppe? Dat weekendje overwerken? dat complimentje op de maandag? Welnee! Alleen maar de adrenaline piek-punten. De momenten waarop je moet vlammen.
Daarom forceer ik elke week een klots-oksel moment.
Elke week moet ik de tijd even stil laten staan.Iets onverwachts gaaf beleven. het moment bevriezen. Groot of klein...maakt niet uit. Klots-oksel momenten helpen onthouden namelijk. Geloof me.
Ik heb altijd gelijk.