Vaak probeer ik mijn wereld door de ogen van een 11-jarige Anna-Maria te bekijken.
Soms helpt het en kom ik erachter dat de bergen van deze tijd, onbelangrijke duintjes zijn. De Anna-Maria van toen lacht om mijn frons en ziet me aanmodderen met grote mensen taken, Blauwe brieven, theedoeken vouwen en buurpraat.
De moeilijkste 'grote mensen taak' van vanavond: Kinderen in slaap krijgen...
Vanavond stond ik bovenaan de trap met ingehouden adem, toen een mooie herinnering mij deed glimlachen.' Precies zo stond mijn vader ook op wacht.'
Mijn lieve vader die voor de zoveelste keer naar onze kamer kwam om te zeggen dat we nu echt moesten gaan slapen. Mijn zusje Diana en ik luisterde naar verdwijnende voetstappen op de trap voordat we weer zachtjes elkaars naam durfde te fluisteren. Een keihard " Buona notte!" onderaan de trap, bezorgde ons een hartverzakking en genoeg adrenaline om de hele nacht wakker te liggen.
En iedereen leefde nog lang en gelukkig.
Reacties op WELTERUSTEN
Ja, zo krijg ik ook regelmatig de nodige flashbacks. Vooral ook van dingen die ik vroeger gezworen had nooit te doen.
hihi gisteren had ik precies zo'n avond, komt vast door de langste dag... Mooi zo'n herinnering. Die van mij kwam door jouw plaatje. Precies die Escher heeft jarenlang boven mijn bed gehangen....
De lachsalvo's vlogen over tafel gisteravond en ik was heel even weer terug in de tijd,..:o)
jenni 20/06/2006 | 12:10 uur Heel herkenbaar. Ik heb ook flashbacks. Ik koester ze. En ook ik probeer me ook regelmatig terug te verplaatsen in dat meisje van 11 van toen.
Oh, wat zou ik graag nog eens gewoon me gedragen als dat Meisje van 11, met kinderlijke onschuld, naxc3xafviteit en geen verantwoordelijkheden. Soms laat ik me er ook wel toe verleiden, maar grote mensen worden daar op afgerekend helaas...(Doe eens even normaal!)
Xiwel 21/06/2006 | 11:22 uur Zo rond m'n 15de bedacht ik om nooit volwassen te willen worden. Rond die tijd werd er wel eens gezegd: "Doe toch eens volwassen." En ik dacht: "Je moet eens zien wat voor een zooi die 'volwassenen' er van gemaakt hebben." Tot op zekere hoogte is het me wel gelukt om 'onvolwassen' te blijven. Dat neemt niet weg dat ik me wel redelijk 'aangepast' heb. Maar ik wens toch graag voor een groot deel 'naief' te blijven en niet af te glijden richting cynisme, meeloperij en/of passivigheid.
21/06/2006 | 21:13 uur
nog 3 nachtjes slapen dan is anna-maria weer jarig
Buona notte roept bij mij geen herinneringen op. Dat klonk bij ons meer als "is het nu afgelopen met dat gelazer" en dan kon het beter ook maar afgelopen zijn. De hartverzakking was er niet minder om en is dus wel herkenbaar. (en ik had je log na Finito in de favorieten verhuisd naar "Inactief?", zal het zo maar terugverhuizen want zo inactief blijkt het niet te zijn ;) )
Jolie 22/06/2006 | 18:13 uur Mwach, is de grootste volwassenheid die je kunt bereiken niet het doorprikken van de illusie die men 'doe eens volwassen' noemt? ik denk altijd graag aan het moment dat collega's hun vinger opstaken "mag ik in het groepje met hem?" tijdens een lerarenvergadering, -waar ik ontdekte dat volwassenen ook een soort kinderen waren.... +ren ik weer snel naar de 'echte' kinderen hier ;_)
